Χάρις: <<Εμείς οι ποτέ μη όντες λαός, τώρα δε λαός του Θεού, οι ποτέ μη ηλεημένοι, τώρα δε ελεηθέντες>> (Πέτρου Α΄ 2:10). Η χάρις δόθηκε διά του μέγα ελέους, το οποίο είναι στην ουσία μία επιταγή χωρίς κάποιο συγκεκριμένο ποσό και ο λόγος που εδόθη εις ημάς αυτή η επιταγή (έλεος) είναι για να βάλουμε εμείς το ποσό εκείνο που καλύπτει την αμαρτία μας και χαρίζει εις ημάς διά της πίστεως στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος την άφθαρτη ζωή που εξασφάλισε ο Θεός εις ημάς μέσω της σταυρικής θυσίας του Χριστού. Ας μην έχουμε λοιπόν αυστηρή συνείδηση ούτε για τον εαυτό μας αλλά ούτε και για τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι είναι είτε αδελφοί, είτε φίλοι, είτε εχθροί. ʼλλωστε γνωρίζουμε ότι με όποια κρίση κρίνουμε με αυτή θα κριθούμε. Να κρίνουμε τα πάντα στην ζωή μας με το άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι (Λουκ. 23:34), με την σοφία του Θεού, με την αγάπη του Χριστού, με την ταπείνωση και τελευταία με την κορωνίδα όλων το μέγα έλεος, το οποίο εκδηλώνει ανυπόκριτη αγάπη. Μόνο έτσι θα επικρατήσουμε σε όλον τον κόσμο.
Χάρις: Αναφέρει ο Λόγος του Θεού, όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις του Θεού. Μερικοί το παίρνουν ως εξής, διότι έτσι τους λέει ο διάβολος, κάνε τώρα ό,τι θες, αμάρτησε όσο θες και μετά μετανόησε, ο Θεός σε δέχεται και την τελευταία στιγμή. Να γνωρίζουμε ότι αυτό το γραφικό αναφέρεται σε εκείνον που έχει ζήσει την αμαρτία πολλά χρόνια στην ζωή του και από την ώρα που γνωρίζει τον Χριστό η μετάνοια, η χάρη του Θεού έρχεται στο εκατονταπλάσιο, διότι ότι έπραττε, το έπραττε μέσα από την άγνοιά του. Αφού λοιπόν γνώρισε, η μετάνοιά του ήταν ολοκληρωτική. ʼλλη περίπτωση είναι ότι πολλές φορές μέχρι να ολοκληρώσουμε το αγαθό στην ζωή μας, εκδηλώνουμε και λάθη λόγω της δευτέρας φύσης που υπήρχε μέσα μας και κατά την διάρκεια του καθαρισμού, συνεχίζει να υπάρχει. Ο Απόστολος Παύλος έλεγε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσίν μου αντιμαχόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσίν μου.
Χάρις: Σήμερα όλοι οι άνθρωποι ζουν χωρίς να εργάζονται τα του Θεού και όμως ζουν. Αυτό σημαίνει ότι η χάρις του Θεού τους δίνει ζωή, την οποίαν δεν δικαιούνται λόγω της αμαρτίας. Η χάρις κρατάει πολλά χρόνια, κάποια στιγμή όμως φεύγει. Όσοι εργάζονται στο να αναπτύξουν και να κάνουν το θέλημα του Θεού, αυτοί δεν ζουν πλέον με την χάρη αλλά, ως χρέος του Θεού να τους δικαιώσει με την αιώνια, άφθαρτη ζωή.
Χάρις: Η αμαρτία βασιλεύει μέχρι την ημέρα που θα αντιληφθούμε την χάρη του Θεού, η οποία μετέπειτα διαμορφώνει ολόκληρο το είναι μας σε χαρακτήρα Χριστού.
Χάρις: Πολλοί χωρίς να εργαστούν κατ’ ελάχιστον πνευματικά παρά μόνο θεωρητικά, μη έχοντας εκδηλώσει κανένα έργο πίστεως ή κανένα πνευματικό ερέθισμα, πιστεύουν ότι έχουν χάρη και διαρκώς καυχώνται. Να γνωρίζουμε ότι την χάρη του Θεού την χρησιμοποιούν οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν πνευματικά έργα. Μάλιστα όταν δέχονται θαυμασμό ή επαίνους για τα πνευματικά έργα που εργάζονται με σοφία Θεού, με θυσία τότε λένε ότι η χάρη του Θεού ενήργησε σε μένα αδελφέ και βλέπεις αυτό το πνευματικό έργο το οποίο διεργάστηκε ο Θεός διαμέσου μου.
Χάρις: Ολοκληρωνόμαστε πνευματικά, διακατεχόμενοι αιώνια από την χάρη της θυσίας του Χριστού.
Χάρις: Η χάρη του Θεού δύναται να εξαλείψει την αμαρτία από το μυαλό μας και από τα μέλη μας και ας την έχουμε κληρονομήσει. Όλα μπορούν να αλλάξουν στην ζωή μας και η αμαρτία μπορεί να εξαφανιστεί. Χρειάζεται όμως να κάνουμε βεβαίαν την κλήσιν και την εκλογήν μας διακατεχόμενοι από πνευματική σοβαρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου