Πνεύμα δουλείας: Πνεύμα δουλείας διακατέχει τον άνθρωπο εκείνον που διέπεται από τα στερεότυπα του κόσμου όπως θρησκεία και όχι αγάπη, επιδιώξεις κοσμικές και όχι πνευματικές, αφιέρωση για την αύξηση υλικών αγαθών και όχι πνευματικών, τα οποία στερεότυπα του κάθε έθνους τον καθιστούν εις όλη του την ζωή δούλο του εγωισμού του και του κόσμου, μη έχοντας πνεύμα έρευνας.
Πνεύμα δουλείας: Πνεύμα δουλείας έχει αυτός που διέπεται από άγνοια του θελήματος του Θεού, έτσι γίνεται δούλος της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου. Είναι δούλος του φόβου του, ο οποίος φόβος τον καθιστά ημιμαθή στα πάντα και ο λόγος διότι περιορίζει την ζωή του κατά πάντα.
Πνεύμα δουλείας: Το πνεύμα δουλείας το έχει ο άνθρωπος που δεν θέλει να αναγεννηθεί, να εξελιχτεί, να ζητήσει τα άνω, τα του Θεού. Έτσι επιδιώκει ξερούς τύπους και εξωγραφικούς προσανατολισμούς και στόχους από τους οποίους νομίζει ότι θα εξασφαλίσει την ζωή, μη θέλοντας να εννοήσει ότι αυτά θέτουν σε κίνδυνο κάθε στιγμή την ζωή του αλλά και την ζωή όσων είναι γύρω του, εγκαταλείποντας άπαξ διαπαντός την συμβουλή του Θεού η οποία τονίζει ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων, από τα στερεότυπα δηλαδή που υφίστανται σήμερα και που είναι εντάλματα ανθρώπων.
Πνεύμα δουλείας: Πνεύμα δουλείας έχει ο εγωιστής ο οποίος συντάσσεται με το σύστημα και τα στερεότυπα του κόσμου και ο λόγος είναι ένας, ο εγωισμός, διότι δεν αντέχει την αλλαγή, την διαφοροποίηση την οποίαν προκαλεί η αναγέννηση. Αυτός ο άνθρωπος είναι δούλος διότι δεν αντέχει το κατηγορώ το οποίο θα υποστεί αν θελήσει να αναγεννηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου