ΚΡΙΣΗ - ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ

Κρίση – Κατάκριση: Αυτός που κρίνει έχει την ταυτότητα του θανάτου στην τσέπη του, έτσι έλεγε ο πνευματικός μου πατέρας. ʼνθρωπε, για να κρίνεις σωστά, θα πρέπει να πας να γεννηθείς και να μεγαλώσεις εκεί που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο άνθρωπος που κρίνεις, να έχεις τους ίδιους γονείς, το ίδιο περιβάλλον, το ίδιο πνευματικό επίπεδο ώστε να καταλάβεις γιατί συμπεριφέρεται κατ αυτόν τον τρόπο σήμερα για τον οποίον εσύ θυμώνεις και κρίνεις. Αφού όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν, τότε μην κρίνεις αλλά χάρισε το έλεος του Θεού το οποίο σου χαρίστηκε υπό του Θεού και είναι άπλετο και πες το άφες αυτοίς. ʼσε τον Θεό να κρίνει. Αυτός ξέρει καλύτερα την καρδιά και όχι το φαινόμενο. Αν θέλεις άνθρωπε να αλλάξει ο αδελφός ή ο κόσμος προσπάθησε να αλλάξεις εσύ, ώστε να είσαι παράδειγμα. Ο άνθρωπος μιμείται το καλό όταν το δει να εφαρμόζεται. Ο Λόγος του Χριστού παροτρύνει, συμβουλεύει: Τις είσαι συ όστις κρίνεις αλλότριον οικέτην εις τον ίδιον αυτού κύριον ίσταται ή πίπτει· αναπολόγητος είσαι ο κρίνων διότι εις ότι κρίνεις τον άλλον σεαυτόν καταδικάζεις. Προσοχή, η κρίση και η κατάκριση κρύβουν το μεγαλύτερο εωσφορικό στοιχείο.

Κρίση – Κατάκριση: Ο Πατέρας δεν θέλει να κρίνουμε αλλά να διορθωθούμε εμείς. Όταν κρίνουμε δείχνουμε πνευματική ανωριμότητα, δείχνουμε μικρότητα, δείχνουμε αλαζονεία και υπέρμετρο εγωισμό. Αν κρίνουμε αυστηρά, θα κριθούμε αυστηρά. Αν μας διακατέχει το έλεος απέναντι στα λάθη των άλλων, τότε αυτό θα μας καταδιώκει και εμάς εν ημέρα κρίσεως όταν βρεθούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού. Εύχομαι να συλλάβουμε το θέλημα του Θεού (έλεος) και να το εφαρμόσουμε.

Κρίση – Κατάκριση: Κατάκριση μας διακατέχει όταν διεπόμαστε από άγνοια του Λόγου του Θεού και από πνευματική ανωριμότητα. Έτσι αποκτούμε αυστηρή συνείδηση. Αυτή η αυστηρότητα μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε τα λάθη μας ή τα λάθη των συνανθρώπων μας ως καταστροφικά, οδηγώντας μας σε αδιέξοδο. Χρειάζεται να μας διακατέχει η χρηστότητα και η δικαιοσύνη όχι των ανθρώπων η οποία απαιτεί, αλλά του Θεού η οποία προσφέρει. Χρηστότητα σημαίνει ότι ειρηνεύουμε με τα πάντα και σπουδάζουμε με τα πάντα που συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας, έχοντας εμπιστοσύνη στην σοφία του Θεού ο οποίος Θεός μέσω του καλού και του κακού μας εξελίσσει και μας σπουδάζει. Αυστηρότητα σημαίνει ότι όλες οι ενέργειές μας βρίσκονται στο λάθος και ότι όλος ο κόσμος κάνει λάθη, πράγμα το οποίο μας θυμώνει και μας οδηγεί σε αντιπαλότητες. Αυτή η αυστηρότητα μας καθιστά ευάλωτους στην αμαρτία αφού δεν είμαστε ιδεώδεις. Μας καθιστά ευάλωτους στις ασθένειες, στην φθορά, στον θάνατο.

Κρίση – Κατάκριση: Για όσους σήμερα ξεκινήσαμε να κάνουμε τον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού και της εξάπλωσης δεν υφίσταται πλέον κατάκρισης ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, ούτε και από τους αγγέλους και αυτό διότι το έλεος του Θεού μας καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μας.