ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΙΚΩΝΤΑ ΘΕΛΩ ΔΩΣΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΦΑΓΗ ΕΚ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΙΚΩΝΤΑ ΘΕΛΩ ΔΩΣΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΦΑΓΗ ΕΚ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Αδέλφια μου, οι πνευματικές επιδιώξεις του χριστιανικού κόσμου πάνω στα δρώμενα του Λόγου του Θεού εδώ και χιλιάδες χρόνια υπολειτουργούν και ο λόγος διότι η ημιμάθεια, η αμαρτία, τα υφιστάμενα στερεότυπα του μεταπτωτικού κόσμου, έχουν καθορίσει τη ζωή όλων των ανθρώπων και των λαών της γης σε επιδιώξεις εξωγραφικές. Αν και ο Θεός κατέβηκε στη γη και εδίδαξε τον νέο τρόπο ζωής που θα πρέπει να μας διέπει, εμείς παραμείναμε στα δικά μας πιστεύω και στις δικές μας επιδιώξεις, οι οποίες αναπτύσσονται από το σύστημα του κόσμου. Παρόλα αυτά, ο Θεός επιμένει να χτυπά την πόρτα της λογικής μας και της καρδιάς μας δίνοντας πάλι σήμερα δια Πνεύματος Αγίου νέες βάσεις αναγέννησης. Αποκαλύπτοντας σε όλους εμάς την αποκεκρυμμένη σοφία που τον διακατέχει, ώστε μέσω αυτής να γίνει η πνευματική ανασυγκρότηση των ανθρώπων που επιδιώκουν την εν Θεώ αναγέννησή τους. Ο τρόπος; Να μιμηθούμε όλοι, την ζωή του Χριστού. Δηλαδή:

1. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του ήτο αφιερωμένος. Αυτό αποδεικνύεται μέσα από τον Λόγο του Θεού. Κάποιος μια μέρα τον πλησίασε και του είπε, ακολουθήσω σοι όπου εάν απέρχη, Κύριε και ο Χριστός του απάντησε, αι αλώπεκες φωλεούς έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη (Λουκάς 9:57-58, Ματθαίος 8:19-20). Θέλοντας να πει στον άνθρωπο αυτόν ότι, εγώ δεν έχω καθημερινές συνήθειες (σπίτι, δουλειά, κ.λπ.), εγώ εργάζομαι τα του Πατέρα μου και κάθε στιγμή είμαι έτοιμος να εκτελέσω τις εντολές του, δεν είμαι ένας άνθρωπος απλός, είμαι ένας στρατιώτης του Θεού και κάθε στιγμή είμαι στην υπηρεσία του Πατέρα μου, δεν έχω ούτε σπίτι. Δηλαδή, αν θέλεις να με ακολουθήσεις να ξέρεις πως ό,τι έκανες μέχρι χθες θα πρέπει να το βάλεις σε δεύτερη μοίρα στη ζωή σου και σε πρώτη να βάλεις το θέλημα του Πατέρα μου. Η απόφαση αυτή του Κυρίου έφερε την αφιέρωση στη ζωή του η οποία αφιέρωσή του, χάρισε δια των έργων αγάπης την εν Θεώ αναγέννηση. Δίνοντας έτσι το έναυσμα εις όλους τους ανθρώπους να δημιουργήσουν αναγέννηση, η οποία έφερε την πνευματική εξέλιξη ώστε ο άνθρωπος να σκέφτεται πέρα από τα συνήθη υφιστάμενα στερεότυπα και να επιδιώκει στόχους ουρανόδρομους, κάνοντας υπέρβαση στους συνήθεις ρυθμούς της ζωής του και εκδηλώνοντας αγάπη σε όλους τους τομείς της ζωής του.

2. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του ήτο ιδεώδης άνθρωπος με συγκεκριμένες επιδιώξεις που δεν μεταβάλλονταν. Μια μέρα οι αδελφοί του, σταλμένοι από την μητέρα του, πήγαν εκεί που κήρυττε τα της βασιλείας και του είπαν να πάει στο σπίτι γιατί τον ζητούσε η μητέρα του. Ο λόγος διότι οι δικοί του άρχισαν να φοβούνται επειδή τα κηρύγματά του δημιουργούσαν αντίδραση στους ανθρώπους του κράτους που ζούσε. Μάλιστα σε όσους τον δέχονταν, δημιουργούνταν εις αυτούς ανατροπή βγάζοντάς τους από τους συνήθεις ρυθμούς της ζωής τους, πράγμα που οι δικοί του οικείοι άνθρωποι δεν μπορούσαν να αποδεχτούν. Ο Χριστός όμως απάντησε, πέστε στην μητέρα μου ότι μητέρα μου και αδελφοί μου είναι οι ακούοντες τον Λόγο του Θεού και τηρούντες αυτόν (Λουκάς 8:21). Αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι στην εν Θεώ αποστολή του δεν χωρούσαν αδυναμίες, ιδιαιτερότητες, χατίρια σε οικεία πρόσωπα, συναισθήματα με αδυναμίες κ.λπ..

3. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του διακατέχονταν από συνεχόμενη πνευματική δραστηριότητα. Γύριζε από πόλη σε πόλη κηρύττοντας το Ευαγγέλιο της βασιλείας και φανερώνοντας τα αποκεκρυμμένα εκείνα μυστήρια που καθορίζουν τον νέο τρόπο ζωής στους ανθρώπους. Παρουσίαζε σε αυτούς αξίες όπως η μετάνοια ώστε μετέπειτα να επιδιώκουν την αναγέννηση, η οποία φέρνει την συνοχή και το αδιαίρετο μεταξύ των ανθρώπων. Οδηγώντας τελικά όλους τους ανθρώπους στην άφθαρτη ζωή, ιδρύοντας μέσα τους τον νοητό παράδεισο και γύρω τους την βασιλεία του Θεού Πατέρα ώστε οι κοινωνίες να μετατραπούν σε θεϊκές, πνευματικές, γεμάτες σοφία Θεού.

4. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εργάζονταν για την δόξα του Θεού Πατέρα του. Ποτέ δεν επιδίωξε την δόξα για τον εαυτό του. Πάντα τόνιζε, ό,τι ακούω σας λέω. Η διδασκαλία που φανέρωνε πάντα έλεγε ότι δεν είναι δική του αλλά του Πατέρα του. Το Ευαγγέλιο περιέχει μέσα του και εκδηλώνει την σοφία του Θεού, την οποία και εμείς θα πρέπει να επιδιώκουμε κάθε στιγμή όπως και αν είναι τα πράγματα στη ζωή μας.

5. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εργάζονταν για την αναγέννηση των φίλων, των αδελφών, των μαθητών αλλά και των εχθρών. Μάλιστα, εργάζονταν χωρίς κόμματα ανεξαρτήτου καλής ή κακής προαίρεσης των ακουσάντων. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει το κάλεσμά του το οποίο στρέφονταν προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό αφού ο ίδιος έλεγε, έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω σας αναπαύσει, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν (Ματθαίος 11:28 , 30).

6. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εκδήλωνε τις προθέσεις και εντολές του Πατέρα του, τις οποίες εφάρμοζε ο ίδιος πρώτα. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει, ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας (Ιωάννης 1:14). Δίνοντας έτσι το ερέθισμα σε όλους τους ανθρώπους ώστε να πάρουν θάρρος και να εφαρμόσουν τον νόμο του Πατέρα του, ο οποίος όταν εφαρμοστεί καταργεί τον φυσικό θάνατο και ιδρύει την βασιλεία του Θεού στη γη μεταξύ όλων των λογικών όντων (άνθρωποι).

7. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του διέπονταν από την σοφία του Θεού Πατέρα του την οποία εκδήλωνε ως εξής: τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι τον Θεόν (Ρωμαίους 8:28). Όπως και να ήταν τα πράγματα στη ζωή του, θετικά ή αρνητικά, αυτός συνέχιζε αγόγγυστα προς την επίτευξη των πνευματικών στόχων του δείχνοντας ανωτερότητα. Δεν είχε ακρότητες, θετικές ή αρνητικές, αλλά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα ανταποκρίνονταν στα πάντα. Στις μεγάλες χαρές διακατέχονταν από σοφία Θεού ώστε να μην προκαλεί τους συνανθρώπους του με τον υπέρμετρο εγωισμό, τον οποίον δύναται ο άνθρωπος να εκδηλώνει κάθε στιγμή εάν δεν έχει το πνεύμα του Θεού. Αυτός ο εγωισμός δυστυχώς διέπει και εμάς όταν έχουμε επιτυχίες στους υλικούς ή στους πνευματικούς τομείς και τον εκδηλώνουμε προβάλλοντας διαρκώς το εγώ μας. Στις αρνητικές εκδηλώσεις που συντελούνταν στη ζωή του από τους συνανθρώπους του όπως προδοσία, ανεμπιστοσύνη, εμπαιγμό, άδικο κατηγορώ, ξυλοδαρμό, σταυρική θυσία, αυτό που έκανε ήταν να αντιμετωπίζει την κάθε αρνητική κατάσταση με την αρετή των αρετών σιωπή. Με αυτή του την στάση άφηνε τον δίκαιο κριτή Πατέρα του να κρίνει τα άδικα γεγονότα, κενώνοντας τον εαυτό του σε τέτοιο σημείο ώστε να μην έχει ούτε γνώμη. Έτσι απέκτησε και την μέγιστη αρετή ταπεινοφροσύνη. Οι μαθητές του βλέποντας την συμπεριφορά του φανέρωσαν ότι ο Χριστός λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει απειλούμενος ουκ ηπείλει (Πέτρου Α΄ 2:23). Αυτό είναι σοφία, αυτό είναι ταπεινοφροσύνη! Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Πατέρας Θεός τον υπερύψωσε με τα στοιχεία αυτά τα οποία εκδήλωνε. Ο τρόπος που ο Θεός Πατέρας τον δικαίωσε, τον τίμησε, είναι ότι του έδωσε δίκαια το υπέρ παν όνομα να ονομάζεται Υιός Θεού, κάνοντας δικαίους και αδίκους να κλίνουν γόνυ στο όνομά του. Μάλιστα, τα έργα του δικαιώθηκαν από Θεό και ανθρώπους. Από τον Πατέρα του δικαιώθηκε με την ανάστασή του ώστε σήμερα να είναι κάτοχος της άφθαρτης, αθάνατης ζωής. Έτσι ο Χριστός έχει την εξουσία να δίνει αυτή τη ζωή σε όποιον ευαρεστείται, εφόσον τα έργα του ομοιάζουν των δικών του. Από τους ανθρώπους δικαιώθηκε διότι σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι τον λατρεύουν, τον αγαπούν και είναι έτοιμοι στο όνομά του και την ζωή τους να δώσουν γι’ αυτόν, αν χρειαστεί. Καθώς, εκατομμύρια δοξασίες, εκατομμύρια προσευχές ανθρώπων που επικαλούνται το όνομά του φτάνουν στον ουρανό.

8. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του έθετε πρωταρχικούς πνευματικούς στόχους. Ο λόγος διότι ήθελε να ανατρέψει τον κόσμο αυτό ο οποίος στηρίζεται στα χρήματα, στα προσωπικά συμφέροντα, στις εγωιστικές και εωσφορικές φιλοδοξίες, στις βιοτικές μέριμνες, καθιστώντας ως πρωταρχικό στόχο στη ζωή του και στη ζωή των συνανθρώπων του, οι οποίοι τον συνόδευαν και υπάκουαν στις προτροπές του και ήταν ως επί το πλείστον μαθητές του, την αναγέννηση. Ο ίδιος έλεγε, ζητάτε πρώτα την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή (Ματθαίος 6:33). Δηλαδή τους έλεγε, σπουδάστε πρώτα την αγάπη μεταξύ σας, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, τον πνευματικό πλούτο του Θεού Πατέρα ώστε να μπορέσετε σωστά να διαχειριστείτε τον υλικό πλούτο διότι διαφορετικά χωρίς τα στοιχεία του Θεού, την σοφία του Θεού, θα καταλήγετε πάντα σε αδιέξοδο όπως πόλεμοι, αντιπαλότητες, κ.λπ..

57 Ενώ δε επορεύοντο, είπε τις προς αυτόν καθ’ οδόν, ακολουθήσω σοι όπου εάν απέρχη, Κύριε.  

58 Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς, Αι αλώπεκες φωλεάς έχουσι, και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη.

59 Είπε δε προς άλλον, Ακολούθει μοι. Ο δε είπε, Κύριε, συγχώρησόν μοι να υπάγω πρώτον να θάψω τον Πατέρα μου.

60 Και ο Ιησούς είπε προς αυτόν, Άφες τους νεκρούς να θάψωσι τους εαυτών νεκρούς, συ δε απελθών κήρυττε την βασιλείαν του Θεού.

61 Είπε δε και άλλος, Θέλω σε ακολουθήσει, Κύριε, πρώτον όμως συγχώρησόν μοι να αποχαιρετήσω τους εις τον οίκον μου.

62 Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς, Ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον, και βλέπων εις τα οπίσω, είναι αρμόδιος δια την βασιλείαν του Θεού (Λουκάς 9:57-62).

Ο λόγος που ο Κύριος έθεσε σαν πρώτη δουλειά το θέλημα του Θεού Πατέρα του, το οποίο συντελεί στην αναγέννηση του ανθρώπου χαρίζοντας εις αυτόν πρώτα σοφία Θεού, είναι διότι το υλικό στοιχείο δημιουργεί το βιοτικό και πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου, όμως αν ο άνθρωπος δεν επιδιώξει την εν Θεώ αναγέννηση, δεν θα του εξασφαλίσει την ζωή διότι υπάρχουν τα συμφέροντα στη ζωή του και όχι η αγάπη. Ο Κύριος προγνώριζε ότι η πορεία αυτή χωρίς την σοφία του Θεού δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει στους συνανθρώπους του πορεία ζωής αλλά αντιπαλότητες, έχθρα, ψέμα, εγωισμό, κ.λπ.. Στοιχεία που, μετά δυο χιλιάδες χρόνια, παραμένουν στη ζωή των ανθρώπων αφού η συμβουλή του Θεού δεν υιοθετήθηκε απ’ αυτούς. Φυσική συνέπεια να συνεχίζει η δαιμονισμένη κατάσταση μέσα στις κοινωνίες με καταστροφικά αποτελέσματα τα οποία μπορεί, αν δεν γυρίσουμε στις αρχές του Θεού, να γίνουν απρόβλεπτα. Ο τρόπος που μπορεί να μας οδηγήσει η κατάσταση αυτή σε αδιέξοδο είναι απλός. Ο κόσμος αυτός στηρίζεται στα χρήματα, στα φάρμακα και στα όπλα. Αν φύγουν τα χρήματα θα έρθουν τα όπλα και μετά, ο Θεός να φυλάξει διότι όλα μηδενίζονται! Μακάρι ο κόσμος να στηρίζονταν στις αρχές του Θεού, (αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη, κ.λπ.).

9. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του γκρέμιζε το μεσότοιχο της έχθρας που είχε αναπτυχθεί λόγω της αμαρτίας, την οποία οικειοποιήθηκε ο άνθρωπος κάνοντας αυτή δευτέρα φύση. Συγκεκριμένα, ο λόγος που αναπτύχθηκε το μεσότοιχο της έχθρας είναι διότι ο άνθρωπος έκοψε τον ομφάλιο λώρο με τον γεννήσαντα οργανισμό Θεό και Πατέρα. Ο διχασμός κατόπιν επικράτησε σε όλα τα λογικά όντα. Το μεσότοιχο της έχθρας που καλούμεθα να γκρεμίσουμε σήμερα μέσω του Χριστού είναι πρώτον μεταξύ Θεού και ανθρώπου σε προσωπικό επίπεδο και κατόπιν σε γενικό. Αυτό το μεσότοιχο αναπτύχθηκε μεταξύ Θεού και ανθρώπου από την αμαρτία, την ανυπακοή του ανθρώπου στον νόμο του Θεού. Ο νόμος εδόθη υπό του Θεού ώστε να διαφυλάξει την σχέση του Θεού με τον άνθρωπο και του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο. Αφού ο άνθρωπος τον αποστράφηκε, το μεσότοιχο μεγάλωσε. Ο Χριστός κάνοντας τον αγώνα και δίνοντας την ζωή του λύτρον αντί πολλών γκρέμισε το μεσότοιχο αυτό και έτσι ο άνθρωπος, με το έλεος που του χαρίσθη, δύναται με μια συνεχή προσπάθεια να εφαρμόσει τον νόμο του Θεού και η σχέση του με τον Πατέρα να επανέλθει στην αρχική της βάση. Όλοι σήμερα, με το μέγα έλεος και την ειλικρινή μετάνοια, μπορούμε να εισέλθουμε στα άγια των αγίων και να συνδιαλεγόμεθα πρόσωπο με πρόσωπο με τον Πατέρα Θεό, ώστε να μας μεταδίδει την ζωή την μη δίδουσα αιώνια και να μετέχουμε της απείρου κάλλους δόξης του. Δεύτερον, ο Χριστός γκρέμισε το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού, διαβόλου και ανθρώπου. Η σχέση αυτή ήτο αβυσσαλέα σε όλη την Παλαιά Διαθήκη. Ο τρόπος που γκρέμισε αυτό το μεσότοιχο της έχθρας είναι νικώντας τον διάβολο. Έτσι κατέστησε αυτόν από εξολοθρευτή παιδαγωγό του ανθρώπου, δίνοντας θάρρος στον άνθρωπο και δείχνοντάς του τον τρόπο με τον οποίον μπορεί και αυτός να τον νικήσει. Παν υιόν παραδέχεται εκπαιδεύει αυτόν και αν είστε χωρίς παιδεία άρα νόθοι είστε και ουχί υιοί του Θεού (Εβραίους 12:6-8). Πριν την παρουσία του Χριστού ο διάβολος σκότωνε τους ανθρώπους με την άγνοια που τους διακατείχε, γεμίζοντας αυτούς πάθη, αδυναμίες, μικρότητες, φοβίες, κ.λπ.. Μάλιστα τα πάθη αυτά τους απομάκρυναν από την σοφία του Θεού, από τον νόμο του Θεού, ο οποίος έλεγε ότι ο ποιήσας ταύτα ζήσεται. Τώρα όμως η εκπαίδευση γεννά μετάνοια προς σωτηρία και ο λόγος διότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι τον Θεόν (Ρωμαίους 8:28). Τρίτον, ο Χριστός γκρέμισε το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ ανθρώπου με ανθρώπου δια του Λόγου του. Εάν σε αγγαρεύση ο αδελφός σου εν μίλιον, ύπαγε μετ’ αυτού δύο. Εις τον ζητούντα παρά σου δίδε, και από του αφαιρούντος τα σα μη απαίτει (Ματθαίος 5:41, Λουκάς 6:30). Καθώς, ο Πέτρος τον ρώτησε μια μέρα, Κύριε, πόσες φορές αν αμαρτήσει ο αδελφός μου να τον συγχωρέσω, επτά; Και ο Χριστός του απάντησε, εβδομηκοντάκις επτά (Ματθαίος 18:21-22). Όταν όλα αυτά εννοηθούν, πρώτα απ’ όλους εμάς, τότε θα ξεκινήσει η επανένταξη μας στις αρχές του Θεού και η σχέση μας θα αποκατασταθεί, μεταλαμπαδεύοντας ο Θεός σε όλους εμάς την πολυποίκιλη σοφία του η οποία θα μας φέρει την μεταστοιχείωση, διότι οι μηχανισμοί της αφθαρσίας που ήδη υπάρχουν μέσα μας θα ξεκινήσουν να παράγουν την αιώνια ζωή. Το πνεύμα επηρεάζει το ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι της ζωής μας. Όταν γίνουν τα συναισθήματά μας χριστοκεντρικά τότε θα γίνουμε αυτάγαθοι και θα γίνουμε πηγή ζωής. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα γίνουμε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι και συμμέτοχοι της απείρου κάλλους δόξης του Πατρός.

10. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εργάστηκε ώστε να κλείσουν οι πόρτες της φθοράς, της αμαρτίας, του θανάτου και τα κατάφερε, όχι μόνο δια τον εαυτό του αλλά και δια όλους εμάς. Αρκεί, να τον ακολουθήσουμε συνειδητά και να τον ζωοποιήσουμε δια του Λόγου του στη ζωή μας. Αδέλφια μου, ο Χριστός έχει σήμερα τα κλειδιά του άδου και της ζωής. Μάλιστα σε όποιον θέλει, ανοίγει τον δρόμο της ζωής και σε όποιον θέλει, τον κλείνει. Η επιλογή όμως του Χριστού (να ανοίξει ή να κλείσει), εξαρτάται από εμάς. Ο Χριστός βάδισε αυτόν τον δρόμο και γνωρίζει σήμερα ποιος τον βαδίζει με ειλικρίνεια. Η απόφαση, η ζώσα πίστη, η καλή προαίρεση, κάνουν τον Χριστό να ανοίξει αιώνια μπροστά μας θύρα ανεωγμένη ζωής την οποία ουδείς δεν δύναται να κλείσει. Αυτήν την θύρα σήμερα, δια της πίστεως, άνοιξε σε εμάς. Τον εαυτό μας μπορούμε να τον κοροϊδέψουμε, τους συνανθρώπους μας μπορούμε, όμως τον Χριστό δεν μπορούμε. Γι’ αυτό ας ξεκινήσουμε από σήμερα να αναπτύξουμε μαζί του σχέση εμπιστοσύνης ώστε να σκηνώσει μέσα μας αιώνια. Ας κάνουμε το θέλημα του Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι ο Θεός θα κατεβαίνει και θα μας συναντά. Η παρουσία του θα παρέχει σε εμάς άπειρη σοφία, άπειρη δόξα, άπειρη ζωή, άφθαρτη ζωή. Αξίζει τον κόπο να αφιερώσουμε αυτή την μικρή ζωή ώστε να την πάρουμε μεγάλη και παντοτινή, αιώνια ζωή. Αδέλφια μου, ο θάνατος νικήθηκε, η φθορά νικήθηκε, η αμαρτία νικήθηκε, από τον Κύριό μας και Θεό μας!!! Ο ίδιος είπε, ό,τι εγώ ποιώ σεις πλειότερα τούτων θέλετε ποιήσει, αρκεί να το πιστέψουμε (Ιωάννης 14:12). Αν το πιστεύουμε, ας γίνουμε από σήμερα πολίτες της ζωής του Χριστού αναπτύσσοντας μέσα μας ιδιότητες Θεού, καρπούς του Αγίου Πνεύματος, χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και σημεία αυτού του Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι ποτέ δεν θα μετανιώσουμε για την πνευματική πορεία που επιλέξαμε να ακολουθήσουμε στη ζωή μας, στεγάζοντας τον Χριστό σε αυτή την ζωή. Ο Χριστός αδέλφια μου είχε το ίδιο βιολογικό σώμα με εμάς, αυτό που τον κατέστησε Θεό είναι το πνεύμα. Αυτό το πνεύμα να ερευνάμε κάθε στιγμή ώστε να μας θεοποιήσει αφού είναι γεγραμμένο, θεοί είστε και υιοί Υψίστου πάντες (Ψαλμοί 82:6 ). Ο Απ. Παύλος αναφέρει, ει δε το Πνεύμα του εγείραντος Ιησούν εκ νεκρών οικεί εν υμίν, ο εγείρας τον Χριστόν εκ νεκρών ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά του ενοικούντος αυτού Πνεύματος εν υμίν (Ρωμαίους 8:11). Για να έρθει αυτό το πνεύμα θα πρέπει πρώτα να αναρωτηθούμε για ποιον λόγο πλησιάσαμε τον Χριστό. Για να το παίξουμε έξυπνοι; Μήπως γιατί φοβηθήκαμε μην απολεστούμε ή γιατί είδαμε ότι είναι ο Πατέρας μας και θέλουμε να αποκαταστήσουμε την σχέση μας; Αν ήρθαμε κοντά του διότι θέλουμε να κάνουμε τους ενάρετους, τους καλούς, τους έξυπνους, χάνουμε τον χρόνο μας. Αν ήρθαμε από φόβο, δεν θα πετύχουμε τους στόχους μας. Αν ήρθαμε διότι καταλάβαμε το λάθος μας και θέλουμε να γυρίσουμε στον οίκο του Θεού όπως ο άσωτος υιός, τότε ο Θεός θα μας υποδεχτεί με κόκκινο χαλί. Κατόπιν, θα μας περάσει το δακτυλίδι του στο χέρι μας, το οποίο αποκαθιστά την σχέση μας μαζί του και θα μας καθίσει ως επίτιμο πρόσωπο στο τραπέζι της ζωής ώστε να γευόμαστε αιώνια τον άρτο της ζωής, γένοιτο, αμήν.

11. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του εκδήλωνε αγάπη ανυπόκριτη η οποία στρέφονταν προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Πάνω από τον σταυρό είπε στον Πατέρα του για τους σταυρωτές του, Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι (Λουκάς 23:34). Αυτήν την αγάπη να αποκτήσουμε η οποία επεκτείνεται πέραν της ανθρώπινης διανόησης και χωρά μέσα της όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου δόγματος, φυλής, έθνους. Επίσης, άλλη μια μορφή αγάπης που θα πρέπει να μας διακατέχει είναι η αφιέρωση του εαυτού μας στο θέλημα του Θεού ώστε εισερχόμενοι στο αγιαστήριο, στη σιωπή, να αντλήσουμε την σοφία του Θεού, την οποίαν θα εναποθέσουμε πρώτα μέσα μας αλλά και με τον σχετικό αγώνα μέσα από την θυσία και γύρω μας, ώστε η υγιαίνουσα διδασκαλία να επιφέρει την επανένταξη όλων των ανθρώπων στις αρχές του Θεού.

12. Αδέλφια μου, ο Χριστός εις όλον τον επί γης βίο του διακήρυττε το θέλημα του Πατέρα του και έλεγε πάντα την αλήθεια όταν τον ρωτούσαν, αδιαφορώντας για το πως θα διεργαστούν οι συνάνθρωποί του, ακόμη και οι εχθροί του, τα λόγια του. Το ίδιο και εμείς, να μελετούμε τον Λόγο του Θεού μέρα και νύχτα ώστε μέσω αυτού να δημιουργήσουμε νέα ζωή, αναπτύσσοντας νέα στοιχεία τα οποία να μας διέπουν ώστε να γίνει η ζωή μας αλήθεια, να γίνει ένα φως οικών ανέσπερο και έτσι να προκαλέσουμε το πνευματικό ενδιαφέρον των συνανθρώπων μας και να γίνουμε αιτία να εντάξουν τον εαυτό τους στα πλαίσια και δρώμενα του Αγίου Θεού. Ο κοινός στόχος θα φέρει την υγιή συνύπαρξη μεταξύ μας, θα φέρει την αλήθεια, θα φέρει ουρανόδρομη σοφία γεμάτη καρπούς, χαρίσματα και πληθώρα πνευματικών σημείων. Όλοι βλέπουμε σήμερα ότι ο διάβολος κατάφερε να ιδρύσει το κράτος του σε όλους τους ανθρώπους και ο λόγος διότι η διδασκαλία του Χριστού υποτιμήθηκε στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Έτσι το ψέμα έγινε πολίτευμα αδιασάλευτο. Σήμερα ο κόσμος γέμισε από γνώση και ξέρουμε ότι η γνώση φυσιοί η δε αγάπη οικοδομεί (Κορινθίους Α΄ 8:1). Σήμερα ακόμη βλέπουμε ότι ο κόσμος έτσι όπως έχει διαμορφωθεί είναι δύσκολο και αδιανόητο να αλλάξει. Όμως, εμείς θα γνωρίζουμε ότι ο Θεός έχει το σχέδιό του και θα φέρει αυτό εις πέρας. Δεν θα χάνουμε την πίστη μας και δεν θα αφαιρούμε την παντοδυναμία του ούτε από την δική μας ζωή ούτε από την ζωή των συνάνθρώπων μας. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.