Αδάμ: Ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος νομοθετούνταν από τον Θεό ήταν ο Αδάμ. Από την ώρα όμως που άρχισε να συνομιλεί και με άλλα πνεύματα μέσα στον κήπο και συγκεκριμένα με τον διάβολο, χάθηκε η εμπιστοσύνη του στον μέγα Θεό και προδόθηκε η σχέση του με τον Δημιουργό. Έτσι, χωρίς καν να το καταλάβει υιοθέτησε την διδασκαλία του διαβόλου και δυστυχώς με μεγάλη ευκολία και ελαφρότητα παρέβηκε την μόνη εντολή που του εδόθη υπό του Θεού, «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Αφού ο Αδάμ έφαγε από το δένδρο πιστεύοντας ότι θα γίνει ίσος με τον Θεό, αμέσως ένιωσε αρνητικά και καταστροφικά στοιχεία να πλημμυρίζουν τον εσωτερικό του κόσμο. Ειδικότερα την ώρα που ο Θεός επισκέφτηκε τον κήπο της Εδέμ και άρχισε να τον ψάχνει λέγοντας, Αδάμ, Αδάμ, που είσαι Αδάμ, ο Αδάμ άρχισε να τρέμει και ο λόγος διότι ένιωσε φόβο, ντροπή, ασχήμια. Ένιωσε αμήχανα, ένιωσε ενοχές, στοιχεία τα οποία δεν γνώριζε πριν την παράβαση αλλά ούτε καν θα μπορούσε να φανταστεί. Αυτά τα στοιχεία τάραξαν τον εσωτερικό του κόσμο χάνοντας την ειρήνη από την οποίαν διακατέχονταν στην καθημερινότητά του μέχρι εκείνη την στιγμή. Έχασε την χαρά που αισθανόταν με την παρουσία του Θεού, έχασε την αγάπη του για τον Δημιουργό διότι άρχισε να κρύβεται απ’ αυτόν. Τα στοιχεία αυτά επίσης έφεραν την γενική αποδιοργάνωση του υλικού του σώματος και ευθέως άρχισε να εκδηλώνεται σε αυτόν η αυτοκαταστροφή του γενετικού κώδικα του DNA του, το οποίο έπαψε πλέον να λειτουργεί κατά Θεό και άρχισε να υπολειτουργεί. Όλα αυτά κατέστησαν το σώμα του ευάλωτο στα στοιχεία της φύσεως, αναγκάζοντάς τον να κατασκευάσει ενδύματα. Επίσης τον κατέστησαν αδύνατο στην αγάπη, στην ειρήνη, στην υπακοή προς τον Πατέρα και ο λόγος διότι η αυστηρή του συνείδηση κατέκλυσε τον εσωτερικό του κόσμο επιφέροντάς του σιγά-σιγά την φθορά και τον θάνατο. Η παράβαση δημιούργησε απογόνους. Έτσι αφού εκδιώχθηκε υπό του παραδείσου, διά της τεκνογονίας μεταδόθηκε ο θάνατος εις όλους τους ανθρώπους που γεννήθηκαν από’ αυτόν. Όσο ήτο στην υπακοή ήταν ο μόνος Θεός στην γη κατέχοντας την εξουσία της αφθαρσίας. Η ανυπακοή στον Πατέρα τον κατέστησε όπως όλους εκείνους τους ανθρώπους που ήταν γύρω από τον κήπο. Πέρασαν αιώνες όπου ο άνθρωπος έζησε μέσα στην κόλαση, μέσα στην φθορά, μέσα στις αδυσώπητες αντιπαλότητες μέχρι την ημέρα όπου η Παρθένος Μαρία κατ’ εντολήν Θεού εγέννησεν υιόν Θεού σαρκωθέντα. Την ημέρα αυτή ο πνευματικός κόσμος άρχισε να χαμογελά, άρχισε να δοξάζει, άρχισε να ζει διότι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση του τέλους του θανάτου και της αρχής της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου