ΚΑΡΠΟΙ, ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ, ΣΗΜΕΙΑ

ΚΑΡΠΟΙ, ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ, ΣΗΜΕΙΑ

Η Παραγωγικότης του Παναγίου Πνεύματος είναι πλουσιοτάτη. Εκ της αγαθότητάς του ρέουν οι θησαυροί της αιωνιότητας όπως αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια. Αυτοί όλοι είναι οι καρποί του Πνεύματος, εννέα τον αριθμόν και είναι το πρώτο θέμα μας. Ας δούμε την σοφία τους και τις θετικές επιπτώσεις αυτών εις την ζωήν μας αρχίζοντας από τον πρώτο που είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι ο πλουσιότερος, ο πλέον εύγεστος και αρωματικός καρπός του Αγίου Πνεύματος. Όπου υπάρχει η αγάπη εκεί δεν υπάρχει ουδεμία ανάγκη, εκεί είναι ο Θεός, είναι οι θησαυροί του ουρανού και της γης, εκεί που υπάρχει η αγνή αγάπη όχι η αγάπη των φυσικών πραγμάτων και του κοσμικού έρωτα που έχει ζήλιες, στέρηση της ελευθερίας κ.λ.π. αλλά η αγάπη του Θεού η οποία ου ζηλοί, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει, η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Το περιβάλλον εκείνο το οποίον κατάφερε με νουθεσία Χριστού ώστε να υπάρχει η αγάπη αυτή του Θεού, είτε περιβάλλον οικογενείας είναι είτε κοινωνίας ή λαού, είναι πανευτυχές. Ο πνευματικός αυτός πλούτος της αγάπης αξιοποιεί και τον υλικό και παρέχει επί του ασφαλούς την μακροζωία προερχόμενη εκ της χαράς και αγαλλιάσεως, διότι ο αμέσως επακόλουθος καρπός του Πνεύματος είναι η χαρά. Είναι φυσική συνέπεια λοιπόν όπου υπάρχει ο θησαυρός της αγάπης του Θεού να είναι πλήρης η χαρά, ο ενθουσιασμός και η ευφροσύνη μεταξύ των ανθρώπων. Ο κόσμος εκείνος ο οποίος ούτε κατά διάνοια συνέλαβε ούτε ονειρεύτηκε ποτέ τους θησαυρούς του Παναγίου Πνεύματος παρεξηγεί αφάνταστος πονηρά την αγάπη του Θεού, τη χαρά και τον ενθουσιασμό που εκδηλώνει η παρουσία του Θεού εις τους πιστούς. Για να καταλήξουμε λοιπόν, η αγάπη είναι κάτι το οποίο έχει να κάνει με την νέα φύση μόνο, την εν Χριστώ. Η παλιά φύση που ήταν έξω από την αγάπη, όταν έρθει η αγάπη του Χριστού γίνεται νεκρή για τις παραβάσεις και τις αμαρτίες και τίποτα καλό δεν έρχεται απ’ αυτήν. Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε το λάθος της φράσης (σ’ αγαπώ) όπως αυτή χρησιμοποιείται από τον κόσμο. Η αγάπη όπως αυτή ορίζεται από τον Θεό στην Βίβλο είναι προϊόν της νέας φύσης και δεν μπορεί να παραχθεί παρά μόνο από εκείνους οι οποίοι έχουν αυτήν την φύση (δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι έχουν ομολογήσει με την καρδιά τους ότι ο Θεός τον ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς και όσοι επίσης περπατούν με αυτή την νέα φύση του Αγίου Ευαγγελίου). Αγάπη λοιπόν εν συντομία είναι υπομονή, ελπίδα, πίστη, ανεκτικότης, να υπομένεις τον άλλον, να ελπίζεις ότι θα γίνει καλύτερος, να πιστεύεις ότι θα γίνει καλύτερος, να πιστεύεις εις την σωτηρία του, να τον ανέχεσαι με όλες τις παραξενιές του, αν είναι εχθρός σου ακόμη αγαπάτε τους εχθρούς. Η αγάπη είναι συμπαντιαία και την έχει ο Θεός, ο οποίος είναι ένας εις ολόκληρο τον κόσμο του σύμπαντος. Αυτός την σπουδάζει στα τέκνα του με σκοπό να τα αγιάσει και να τα ελευθερώσει, ώστε η αγάπη του Χριστού όταν μπει μέσα μας να φανερώνει την καταγωγή μας ότι προερχόμεθα από τον Θεό. Η αγάπη δεν χωρίζεται, όποιος την χωρίζει πεθαίνει. Πως χωρίζεται; Με το να κρίνεις. Τώρα, η αύξηση της αγάπης προς τον Θεό γίνεται με το να θυσιάσεις τα πάντα και την ζωή σου αν επιβάλλεται υπό της αγάπης προς τον Θεό. Και πας ως αφήκε οικία ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου, εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιο κληρονομήσει. Όσον μεγάλη και αν είναι η αμαρτία έπειτα από την αγάπη αυτή προς τον Θεό συγχωρείται και μετατρέπεται λευκή υπέρ’ χιόνα κατά τον προφήτη Ησαΐα. Χρειάζεται λοιπόν να αγαπήσουμε Κύριο και Θεό μας εξ’ όλης της καρδίας μας και εξ’ όλης της ψυχής μας και εξ’ όλης της ισχύος μας και εξ’ όλης της διανοίας μας και τον πλησίον μας ως σεαυτόν. Εν ταύταις ταίς δυσίν εντολές όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμονται. Επομένως, δεν υπάρχει όριο για την αγάπη προς τους άλλους πλην εκείνου που θέτει ο Κύριος "ως σεαυτόν". Όταν εφαρμόζεται ο νόμος της αγάπης προς τον Θεό και προς τον πλησίον ήδη έχει ιδρυθεί η Βασιλεία του Θεού εντός ημών με τον απόλυτο καθαρισμό βαδίζοντες την οδό της τελειώσεως, γεγονός δια το οποίον κάθε ένας πρέπει να διεξάγει σκληρούς αγώνες για να μπει εις τα πλαίσια του νόμου της ΑΓΑΠΗΣ.

Η αγάπη βάσει των γραφικών δεδομένων είναι το δένδρο της ζωής. Όσο μακριά και αν βρίσκεται αναγνωρίζεται από τα φύλλα και τους καρπούς.

Η ανυπόκριτος αγάπη είναι ο ένθερμος ζήλος αυτής, η αφοσίωση εις τον αγώνα αυτόν, η ουσιαστική προσκόλληση προς το μέγα τούτο αγαθό. Η αγάπη τω πλησίον κακόν ουκ εργάζεται, πλήρωμα ουν νόμου η αγάπη. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι έχουμε αγάπη προς τον Θεό και προς τους συνανθρώπους μας όταν δεν πράττουμε κακό ούτε εις τον Θεό ούτε εις τον συνάνθρωπό μας.

Η αγάπη η ανυπόκριτος έχει την δύναμη να επιστρέψει αμαρτωλό εκ πλάνης οδού αυτού. Σώζει δε ψυχή εκ θανάτου και καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Η αγάπη θα σκεπάσει και θα συγχωρήσει αμαρτίες του αγαπημένου, όσες και αν είναι. Θα ελκύσει δε και το θείο έλεος εις εκείνον που αγαπά και εις το σύνολο η αγάπη κάνει θαύματα.

Σύνδεσμος τελειότητας είναι να αγαπάς τον άλλον χωρίς υποκρισία και να του χαρίζεις τα πάντα. Η αγάπη αυτή συνδέει την ταπεινοφροσύνη, την δικαιοσύνη, την αλήθεια.

Ο Θεός αγαπά εκείνον ο οποίος κάνει αγώνα καθαρισμού και εξαπλώσεως, τον οποίον και μαστιγώνει για να μην τον πιάσει ο εγωισμός και χάσει την σωτηρία του. Είς την έννοια αγάπης και παραδοχής η αγάπη υπερισχύει. Πάντοτε την αγάπη την φανερώνει η θυσία. Ο έχων αγάπη οικοδομεί πρώτον τον εαυτόν του έναντι των συνανθρώπων του φερόμενος πράος, γλυκύς και ταπεινόφρων, δεύτερον οικοδομεί τον συνάνθρωπό του με το άψογο παράδειγμά του και την ανεκτικότητά του. Υπάρχει τρόπος ο άνθρωπος να έχει τον τεράστιο πνευματικό πλούτο και όμως να απουσιάζει η αγάπη, εξανεμισθείς υπό των συμφερόντων και των προσωπικών φιλοδοξιών. Η γνώσις φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί.

Ο Θεός είναι αγάπη,"ο Θεός αγάπη εστί". Η αγάπη είναι καθαρώς μορφή του Θεού. Ο άνθρωπος που έχει αγάπη τον βλέπει μέσα του τον Θεό και όταν έγινε άνθρωπος ήταν ολόκληρος αγάπη, ώστε να αποτελέσει το πτώμα που έπεσαν οι αετοί και το κατέφαγον. "Ο οίκος του Πατρός μου κατέφαγέ με."

Δικαιοσύνη μάθετε οι ενοικούντες επί της γης". Χωρίς την αγάπη εκείνη που δεν ζητεί τα εαυτής, δικαιοσύνη δεν μπορούν να μάθουν και να έχουν οι ενοικούντες επί της γης. Η εφαρμογή αυτού του εδαφίου αποτελεί αλληλέγγυο σύστημα, ουχί προς το ημέτερο συμφέρον αλλά εις το του άλλου συμφέρον, ίνα αυτόματα αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν ώστε το σύστημα αυτό κάποια μέρα να γίνει συντελεστής ιδρύσεως της βασιλείας του Θεού. Με το ου ζητεί τα εαυτής δεν καταργείται το ατομικό συμφέρον αλλά φρουρείται με ισχυρές πνευματικές δυνάμεις. Καταργείται το ατομικό συμφέρον μεν αλλά υπερισχύει το γενικό που σημαίνει βασιλεία του Θεού. Αφοσίωση και αφιέρωση εις την προσπάθεια να εφαρμόσουμε όλες τις εντολές του Χριστού, γεγονός το οποίο θα αποκτήσουμε τοιαύτες δυνάμεις ώστε να είναι ευχερέστερη η συμπεριφορά μας και η αγάπη μας προς τον συνάνθρωπο, με αποτέλεσμα την ουσιαστική σταθεροποίηση της ολοκληρωμένης αγάπης. Εκείνο το οποίο είναι υψίστης σημασίας γεγονός εις το να μη κατακτάται η αγάπη εκατό τοις εκατό είναι ότι η ζωή μας είναι συνδεδεμένη απόλυτα με την ύλη και με προσπάθειες πολιτισμού και καλαισθήσεων. Αγάπη χωρίς πίστη δεν υπάρχει, πίστις χωρίς αγάπη υπάρχει και ενεργεί πονηρά και καταχθόνια. Το πολίτευμα του ουρανίου Βασιλέως είναι αγάπη με όλη τη σημασία της λέξεως, η οποία όταν είναι καθαρή εις την καρδία του πιστού τον απαλλάσσει από τα διάφορα πάθη, οπότε ελευθερώνεται το πνεύμα του και αισθάνεται πάντα γαλήνη ψυχική, χαρά και ειρήνη. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι την αληθινή αγάπη τη συνοδεύει η ελευθερία του πνεύματος βέβαια μόνον εις τον τομέα του κακού δεν είναι ελευθερία αλλά σκλαβιά και απώλεια. Προπάντων δε την εις εαυτούς αγάπη εκτενή έχοντες ότι η αγάπη καλύψει πλήθος αμαρτιών. Η αγάπη η ανυπόκριτος έχει την δύναμη να επιστρέψει αμαρτωλό εκ πλάνης οδού αυτού. Σώζει δε ψυχή εκ θανάτου και καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Η αγάπη θα σκεπάσει και θα συγχωρήσει τις αμαρτίες του αγαπημένου, όσες και αν είναι. Θα ελκύσει δε το θείο έλεος εις εκείνον που αγαπά και εις το σύνολον η αγάπη κάνει θαύματα. Ως δ'αν τηρεί αυτού τον λόγο αληθώς εν τούτω η αγάπη του Θεού τετελείωται. Εν τούτω γιγνώσκομεν ότι εν αυτό εσμέν». Η αγάπη του ουρανίου Πατρός και του Υιού αυτού μας πληροφορεί το γεγονός ότι μελετούμε επιμελώς το ευαγγέλιο του Χριστού και εις τον αγώνα ο οποίος διεξάγεται δια την επίτευξη των αρετών τοποθετούμε πρώτη την εξάπλωση του ευαγγελίου και οι επιτυχίες είναι μεγάλες, αποδεικνύοντας την αγάπη του ουρανού και την εμφάνιση του Κυρίου στην ζωή μας. Η συγκατοίκηση του Θεού με τα πιστά τέκνα του γίνεται εμφανής με το γεγονός ότι ο Θεός συνεργάζεται με τον άνθρωπο τον πιστό εις τον αγώνα της ζωής και εις περίπτωση πολέμου συμμαχεί, ώστε η σκέψη του πιστού η οποία εκτοξεύεται εναντίον του εχθρού να είναι φορτισμένη δια Πνεύματος Αγίου. Στοιχεία τα οποία πρέπει να συνοδεύουν απαραιτήτως την εκδήλωση της αγάπης του Χριστού είναι οι θυσίες σωματικές και οικονομικές και τούτο είναι το μέγα εμπόδιο εις την εξάπλωση. Δεν δέχεται ο Θεός να αγαπούμε τους συνανθρώπους μας με λόγια αλλά με έργα, με την ζωή μας διότι αυτή είναι η αλήθεια του ευαγγελίου. Η αγάπη η αληθινή πάντοτε απαιτεί θυσίες και απόδειξη είναι η αγάπη του Χριστού ο οποίος πέθανε για όλους που τον πιστεύουν και θα σωθούν δια του αίματός του. Και οποιονδήποτε συνάνθρωπο εάν αγαπήσεις απαιτεί θυσίες η αγάπη. Όταν κάνουμε αγώνα για την εξάπλωση του ευαγγελίου του Χριστού αυτή είναι θυσία που αποδεικνύει ότι αγαπούμε τον Χριστό. Όταν όμως η αγάπη είναι ύπουλη απαιτεί θυσίες από τον άλλον. Το τέλειο είναι αφού αυτός θυσίασε τον εαυτόν του για μας ευρισκόμενος εν τω κόσμω τούτω για να έχουμε παρρησία την ημέρα της κρίσεως πρέπει να κάνουμε και εμείς το ίδιο εις τον πλησίον μας, δηλαδή να κάνουμε θυσίες για την αγάπη. Η αγάπη προς τον Θεό καλλιεργείται με την εκδήλωση της αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Η αγάπη του Θεού είναι προς όλα τα πλάσματά του και αποδεικνύεται από το ότι στέλνει τα υλικά αγαθά του εις όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Επίσης και τα πνευματικά, απλόχερα δια Ιησού Χριστού τα δίνει με υπομονή εξευτελισμών και σταυρικής θυσίας. Για την αγάπη του Ουρανίου Πατρός και του Υιού αυτού μας πληροφορεί το γεγονός ότι μελετούμε επιμελώς το ευαγγέλιο του Χριστού και εις τον αγώνα ο οποίος διεξάγεται δια την επίτευξη των αρετών, τοποθετούμε πρώτη την εξάπλωση του ευαγγελίου και οι επιτυχίες είναι μεγάλες αποδεικνύοντας την αγάπη του ουρανού και την εμφάνιση του Κυρίου. Η αγάπη του Θεού είναι άπειρη δια τον άνθρωπο αλλά η φύσις του ανθρώπου είναι τοιαύτη, γεγονός το οποίον απωθεί την αγάπη του Θεού και δέχεται τον διάβολο, το αντίθετο της αγάπης. Η αγάπη προς τον Θεό καλλιεργείται με την εκδήλωση της αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Εκείνος ο οποίος αγαπά την ζωή για να ιδεί ημέρες αγαθές να παύσει την γλώσσα του από κακό, να μη λαλεί διεστραμμένα και πονηρά, να ζητεί ειρήνη και να επιδιώκει αυτήν διότι ο αρχηγός της ειρήνης είναι ο Χριστός. Η εν Πνεύματι αγάπη απέχει όσο απέχει ο ουρανός από την γη από την αγάπη της σαρκός. Η αγάπη του Πνεύματος μένει εις τον αιώνα. Πάτερ αφες αυτοίς ού γαρ οίδασι τι ποιούσι. Διαμελιζόμενοι τα ιμάτια αυτού έβαλον κλήρον. Η αγάπη του Χριστού εναντίον των δυνάμεων του εχθρού είναι να ανέβεις στον σταυρόν προτιμότερο παρά να ρίξει πυρ εκ του ουρανού να τους κατακαύσει όπως ο προφήτης Ηλίας τους πεντηκοντάρχας. Ο Χριστός όπως γνωρίζουμε ήλθε εις τον κόσμο και θυσίασε την ζωή του για όλο το ανθρώπινο γένος. Δεν υπάρχει μεγαλυτέρα και τελειοτέρα αγάπη από το να θυσιάσει κανείς την ζωή του για τον άλλον. Ο Κύριος ηγάπησε πρώτον τους μαθητές του ίνα δια των μαθητών του μεταδώσει την αγάπη του εις όλον τον κόσμο. Μόνο δια Πνεύματος Αγίου δυνάμεθα να αναπτύξουμε μια τέτοια αγάπη. Το πνεύμα του Θεού δύναται να έρθει εις ημάς δια της υπακοής στον λόγο του Θεού και δια του αγιασμού, μόνο με αυτόν τον τρόπο θα γίνουμε αγάπη.

2) ΧΑΡΑ

Η χαρά είναι ο δεύτερος καρπός του Αγίου Πνεύματος, όπως και η αγάπη έτσι και η χαρά είναι καρπός αφθαρσίας για τους έχοντες αυτήν. Η χαρά στους κοσμικούς ανθρώπους μπορεί να έρθει μέσα από την υλική ή την πνευματική επιτυχία του κόσμου ή την απόκτηση πολλών υλικών αγαθών. Όπως αγορά σπιτιού, όχι ένα που είναι απαραίτητο αλλά πολλά, αγορά κτημάτων πολλών στρεμμάτων, εξοχικό, κοινωνική θέση, αξιόλογη δουλειά κατά κόσμο, πολλά χρήματα στην τράπεζα κ.λ.π. αν και ο Κύριος φανέρωσε ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων. Η χαρά του κοσμικού πνεύματος είναι η επιστήμη όπως γιατρός, δικηγόρος κ.λ.π. όχι ότι είναι κακά αυτά ίσα - ίσα είναι τέλεια, το κακό είναι ότι φέρνουν χαρά μέσα από αλαζονεία, πονηρία και εγωισμό. Ο Θεός όμως έστω και έτσι επιτρέπει την χαρά στον κόσμο αυτό. Ο λόγος, να μπορεί και αυτός να ζει, να χαίρεται και να έχει στόχους έως ότου φτάσει όμως στο πνευματικό επίπεδο του Χριστού όπου εκεί δεν χρειάζονται όλα αυτά, οι πονηριές, ο εγωισμός κ.λ.π. Όταν έρθει ο Χριστός φεύγει η δόξα του τίτλου και έρχεται η δόξα της προσφοράς και της αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Άλλη χαρά που μπορούν να αντλήσουν οι άνθρωποι του κόσμου είναι η χαρά των παθών όπως η μοιχεία, η πορνεία, η ακαθαρσία, η μέθη, η κώμη, όπου οι πράττοντες τα τοιαύτα βάσει του λόγου του Θεού βασιλεία Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει. Ο λόγος διότι έγιναν έρμαιο των παθών και έχασαν την εξουσία της προσωπικότητας. Όμως και αυτά δίνουν χαρά στους κοσμικούς ανθρώπους όμως τα αποτελέσματα αυτής της χαράς είναι ο θάνατος. Άλλη χαρά είναι του πνεύματος, αυτή προέρχεται στον άνθρωπο από το να αγωνίζεται εις όλην του τη ζωή στο να βρει τρόπους όπως να κάνει το θέλημα του Θεού. Ερευνώντας νυχθημερόν το ευαγγέλιο του Χριστού ώστε να βρει ακριβώς τους τρόπους και το τι χρειάζεται για να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. Εδώ τώρα γίνεσαι θυσία, όπως και ο Χριστός έτσι και ο πιστός αγωνίζεται με θυσία σε όλους τους τομείς στο να κάνει το θέλημα του Θεού το οποίον είναι να εργαστείς να γνωρίσεις τον Θεό, τον προορισμό σου, την αποστολή σου και τον λόγο της ύπαρξή σου. Αφού τον γνωρίσεις να τον μεταδώσεις ώστε να αποκαλύψει ο Θεός διά μέσου σου στον συνάνθρωπο, φίλο ή αδελφό τις παγίδες, οι οποίες στήνονται υπό του διαβόλου για την ολέθρια καταστροφή του ανθρώπου. Αγωνίζεται ακόμη να αποφύγει ότι είναι του πονηρού. Καθώς αγωνίζεται ο πιστός να του αποκαλύψει ο Θεός τα μέσα και τις οδούς οι οποίες οδηγούν τον άνθρωπο στον χώρο του Θεού που είναι η αφθαρσία, οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, η ταπείνωση, με λίγα λόγια ο Θεός. Τώρα όλοι εμείς ακολουθούμε για να βρούμε χαρά έναν από τους παραπάνω δρόμους. Το ποιος είναι ο σωστός; Αυτό θα το κρίνει ο καθ’ ένας ποιον τρόπο θα ακολουθήσει, κατ’ εμέ ο τελευταίος δρόμος του Χριστού είναι ο σωστότερος, όμως δεν ξέρω πως ο Θεός θα βοηθήσει, θα σώσει και θα αναγεννήσει τον κάθε συνάνθρωπο και από ποια στάδια θα τον περάσει ώστε να τον ολοκληρώσει πνευματικά και να γίνει πνευματική υπόσταση. Η χαρά για τους κοσμικούς έρχεται με το κάθε μέρα να έχουμε επιτυχίες πάνω στην ύλη και η συμφορά σε αυτούς είναι ότι στην ιδέα και μόνο ότι αν τύχει κάτι στην ζωή τους και πέσουν έξω τότε ο εγωισμός τους τον οποίον καλλιέργησαν τόσα χρόνια προβάλλοντας τον εαυτόν τους δεν δέχεται την νέα κατάσταση της αποτυχίας, δι’ αυτούς αποτυχία. Και έτσι προβαίνουν στην αυτοκτονία ή πέφτουν στην αδιάλειπτη στενοχώρια του εγωισμού, στην κατάθλιψη και στην μελαγχολία, η οποία οδηγεί τον άνθρωπο αυτό στον γρήγορο έως ταχύτατο θάνατο. Ο πνευματικός όμως άνθρωπος του οποίου η χαρά πηγάζει από την σοφία του Θεού χαίρεται με καινούργιο αμάξι αλλά χαίρεται το ίδιο και με παλιό αμάξι. Χαίρεται με την απόκτηση μιας δουλειάς αλλά χαίρεται το ίδιο και με την απόλυσή του, διότι ελπίζει σε κάτι καλύτερο. Χαίρεται με σπίτι αλλά και με αντίσκηνο. Δηλαδή χαίρεται όπως και αν έρθουν τα πράγματα. Εν ολίγοις ο πνευματικός άνθρωπος δεν χρειάζεται λόγους για να είναι ευτυχισμένος, χαίρεται κάτω από όλες τις συνθήκες. Ο απ. Παύλος αναφέρει πάντοτε χαίρεστε, αδιαλείπτως προσεύχεστε, κατά πάντα ευχαριστείτε διότι τούτο είναι το θέλημα εν Χριστώ Ιησού.

3) ΕΙΡΗΝΗ

Ο τρίτος καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η ειρήνη. Υπάρχουν δυο είδη ειρήνης στον κόσμο, η ειρήνη των ανθρώπων του κόσμου και η ειρήνη των ανθρώπων του Θεού. Η ειρήνη των ανθρώπων του κόσμου στηρίζεται στην υγεία που έχουν δώρο Θεού και που δεν αγωνίζονται ή δεν ξέρουν τον τρόπο να την αναπτύξουν. Ακόμη η ειρήνη του κόσμου στηρίζεται στα χρήματα, αν τα χρήματα χαθούν και οι οικονομίες των κρατών πέσουν έξω τότε η ειρήνη θα χαθεί και οι άνθρωποι του κόσμου θα δαιμονιστούν. Η ειρήνη του κόσμου ακόμα στηρίζεται όταν αρρωστήσουν οι άνθρωποι στα φάρμακα και όχι στην προσευχή και στα θαύματα. Η ειρήνη των ανθρώπων του Θεού είναι μια παράξενη κατάσταση και ότι συμβαίνει στην ζωή τους θετικό ή αρνητικό δεν το αντιμετωπίζουν με μεγάλο ενθουσιασμό ή μεγάλη κατάθλιψη αλλά με ησυχία και ταπείνωση, ευχαριστώντας τον Θεό αν είναι θετικό και ευχαριστώντας τον Θεό εάν είναι αρνητικό. Αρνητικό όμως για τα τέκνα του Θεού δεν είναι ποτέ, έτσι φαίνεται για τον κόσμο, στην ουσία όμως είναι η σοφία του Θεού η οποία βοηθά τον άνθρωπο να θεωθεί και να γνωρίσει μέσα από όλα αυτά τον εαυτόν του. Διότι για τους ανθρώπους του Θεού τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι τον Θεό. Δεν πιστεύουν δηλαδή οι άνθρωποι του Θεού σε δώρα του Θεού θετικά ή αρνητικά ή ότι αφ’ εαυτού τα απέκτησαν με δική τους σοφία ή ότι τα έφεραν αυτοί στην ζωή τους λόγω ικανότητας ή σοφίας δικής τους. Πιστεύουν ότι όλα είναι μαθήματα πνευματικά, ώστε μέσω πολλών θετικών ή αρνητικών καταστάσεων να θεοποιηθούν. Με συνέπεια να γίνουν αφού τελειώσουν την εκπαίδευση εικόνα του Θεού του αοράτου. Ο στόχος είναι να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους, που είναι μέσα από όλα αυτά να κάνουν το θέλημα του Θεού. Έτσι αποκτούν την ειρήνη του Χριστού.

4) ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ

Τέταρτος καρπός είναι η μακροθυμία. Είναι μια σοφία που την παρέχει το Άγιο Πνεύμα στα τέκνα του Θεού μαθαίνοντάς τα ότι έχοντας αυτό το χάρισμα στην ζωή τους εξασφαλίζουν την σωστή λειτουργία και την ψυχική ειρήνη. Καθώς την ολοκληρωτική αναδόμηση των κυττάρων. Καθώς επίσης την σωστή λειτουργία σωστής της κατανομής του αίματος εις όλα τα ζωτικά όργανα του ανθρώπου. Με λίγα λόγια, το χάρισμα αυτό παρέχει την υγεία του σώματος και του πνεύματος. Ο λόγος διότι ο άνθρωπος αυτός μακριά θυμώνει, άλλωστε αυτό σημαίνει μακροθυμία. Ο κοσμικός άνθρωπος λόγω της έλλειψης αγιασμού βλέπει τους πάντες ότι του επιτίθονται ή τον εχθρεύονται ή ότι τον πλησιάζουν πονηρά και θυμώνει μαζί τους με το παραμικρό. Φυσική συνέπεια οι χτύποι της καρδιάς να αυξάνουν, μάλιστα ο θυμός προκαλεί επικίνδυνες καρδιακές αρρυθμίες, αιφνίδιο θάνατο ή οξύ έμφραγμα. Η επιστήμη αναφέρει για τον θυμό ότι η πίεση του αίματος ανεβαίνει και μερικές φορές μπορεί να γίνει αιτία εγκεφαλικού. O οργανισμός του ανθρώπου αυτού είναι σε κατάσταση συναγερμού, όπως είναι ο άνθρωπος αυτός με τον θυμό απελευθερώνει ορμόνες επίθεσης όπως είναι η αδρεναλίνη και πολλές άλλες. Αυτές με την σειρά τους προκαλούν σύσπαση των αρτηριών της καρδιάς και την εμφάνιση στηθάγχης. Κατά την διάρκεια του θυμού δημιουργούνται στο αίμα συνθήκες για θρόμβωση αφού τα αιμοπετάλια του αίματος παρουσιάζουν τάση για συγκόλληση, τα ινωδογονα αυξάνουν και ο χρόνος πήξεως του αίματος γίνεται επικίνδυνος. Γι’ αυτό ο κίνδυνος εμφράγματος σε άτομα με τάσεις εύκολου θυμού είναι 3 φορές μεγαλύτερος από άτομα που θυμώνουν πιο δύσκολα. Έρευνες δείχνουν ότι άτομα παρορμητικά χωρίς έλεγχο επιθετικότητας χάνονται λόγω της συχνότητας των αιφνίδιων θανάτων που παρουσιάζουν ακόμα και όταν δεν είχαν άλλους παράγοντες κινδύνου π.χ. δεν παρουσίαζαν υπέρταση, ούτε είχαν διαβήτη. Κάθε άνθρωπος που συγκρατεί τον θυμό του κοινωνικά είναι σοφότερος και βιολογικά μακροβιότερος. Οι βαριές φράσεις που χρησιμοποιούμε όταν είμαστε θυμωμένοι προκαλούν στρες και στον δικό μας οργανισμό. Ιατρικά είναι βέβαιο ότι ο θυμός δεν πρόκειται να μας ωφελήσει ούτε σωματικά ούτε ψυχικά, καλύτερα να μακροθυμούμε δηλαδή μακριά να θυμώνουμε.

5) ΧΡΗΣΤΟΤΗΣ

Σημαίνει χρήσιμος άνθρωπος. Άνθρωπος ο οποίος ερευνά τον λόγο του Θεού, άνθρωπος που ερευνά τον Θεό ώστε να αντλήσει την σοφία του Χριστού, η οποία στηρίζεται στον λόγο του ίδιου του Χριστού και που έχει ως εξής, μεγαλήτερα τούτων θέλετε ποιήσει. Αυτός ο χριστιανός ερευνά τον λόγο του Θεού ώστε να βρει τα μέσα να βοηθήσει τον εαυτό του αλλά και να μεταδώσει στους συνανθρώπους του και σε όλη την γενιά του τον Χριστό. Ώστε όλοι να αναγεννηθούν και να ζήσουν ευλογημένοι. Σκοπός του είναι να μεταδώσει τα άφθαρτα στοιχεία του ευαγγελίου, ώστε όλοι να γίνουν χρήσιμοι στον Θεό και στον κόσμο αποκαλύπτοντας τα μέσα που είναι να θεοποιηθούν. Στον κόσμο χρηστότητα δεν υπάρχει, διότι το στοιχείο αυτό το εξαφανίζει το ατομικό συμφέρον και αυτοί που κατά κόσμο λένε ότι χρησιμεύουν βοηθώντας άλλους στο βάθος κρύβεται το ατομικό τους συμφέρον. Το οποίο δεν μπορούν να το εξασφαλίσουν μόνοι τους και έτσι χρησιμοποιούν υπαλλήλους τα αφεντικά, ψηφοφόρους οι πολιτικοί κ.λ.π. με σκοπό όμως να μεγαλώσουν αυτοί. Όταν όμως μπορέσουν και εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους τότε διώχνουν όσους τους βοηθούσαν εν αμοιβή και αποδεικνύεται ότι χρηστότης δεν υπάρχει στον κόσμο, μάλιστα εκατομμύρια υποθέσεις βρίσκονται στα δικαστήρια και είναι έτοιμοι αφεντικά και υπάλληλοι το ευγενικό καλημέρα να γίνει κακεντρέχεια. Το αντίθετο της χρηστότητας είναι η αυστηρότητα, όσο η χρηστότης του Θεού όσο και η αυστηρότης γίνεται καταφανής εις την ζωή μας, δυνάμεθα κάλλιστα να νοιώθουμε, να διαισθανόμεθα πότε είμεθα εις την χρηστότητα και πότε είμεθα εις την αυστηρότητα. Όταν μέσα μας υπάρχει η καλή συνείδηση, υπάρχει η ειρήνη που ειρηνεύουμε με τον εαυτόν μας ειρηνεύουμε και με τον Θεό προπάντων αλλά και με τον συνάνθρωπό μας. Είναι ένα δείγμα ότι όντως υπάρχουμε μέσα εις την χρηστότητα του Θεού, διότι και όλες οι εργασίες μας αντιμετωπίζονται με αυτό το πνεύμα της χρηστότητας του Θεού και πάντοτε είμεθα νικητές. Πάντοτε στην χρηστότητα μας διακατέχει η χάρις του Θεού και με την πίστιν στον Χριστό λύνουμε όλα τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε εις την ζωή μας. Επομένως δεν είναι δυνατόν να μην νοιώθουμε, να μην διαισθανόμεθα την χρηστότητα και να μην γευόμαστε συγχρόνως το μεγαλειώδες τούτο έργο το οποίον έκαμε ο Χριστός εις ημάς. Και μόνον όταν έχουμε αυτό δεν χρειαζόμεθα τίποτε άλλο εις τον κόσμο, ας έχει όλος ο κόσμος όλα τα υλικά αγαθά και ημείς ας έχουμε μόνο την χρηστότητα του Θεού. Όταν τώρα δεν έχουμε χρηστότητα έχουμε αυστηρότητα. Και σίγουρα μέσα μας συνεχώς υπάρχει ο εσωτερικός μας κόσμος επαναστατημένος, δεν έχουμε συνείδηση αγαθή, δεν είμεθα ικανοποιημένοι δι’ όσα έργα πράττουμε. Και δια τις σχέσεις μας με τον Θεό δεν έχουμε πίστη. Μάλιστα η αγάπη εξαφανίζεται, η ταπεινοφροσύνη χάνεται, δεν έχουμε τίποτα Θεού πάνω μας. Η αυστηρότητα όταν συνεχίζεται φέρνει τον ολέθριο εγωισμό όπου ο Θεός εκεί αντιτάσσεται, δεν ευλογεί τον άνθρωπο που τον διέπει αυστηρότητα μάλιστα ο άνθρωπος αυτός επιτίθεται και με τα λόγια και με τα χέρια και σε όλους βρίσκει λάθη. Μη γένοιτο εις ημάς.

6) ΑΓΑΘΟΣΥΝΗ

Είναι καρπός άγιος γεμάτος σοφία Θεού ο οποίος φανερώνεται ως εξής, νίκα το κακό δια του αγαθού. Είναι ευεργετικό στοιχείο διότι έχει την δύναμη να σε ενώσει με τους συγγενείς, τους φίλους, τους αδερφούς και τελευταία με τους εχθρούς. Αυτό το υπερσύγχρονο όπλο του Παναγίου Πνεύματος ρίχνει στην αγκαλιά του Θεού όλους όσους είναι απομακρυσμένοι από αυτόν, δια μέσω όμως των ανθρώπων αυτών οι οποίοι καλλιεργούν την αγαθοσύνη (σκεύη εκλογής). Η ολοκλήρωση της αγαθοσύνης είναι η μελέτη και η εφαρμογή του Αγίου Ευαγγελίου, καθώς η αδιάλειπτη προσευχή και η συμμετοχή εις την μυστηριακή ζωή της εκκλησίας. Δια Πνεύματος Αγίου γίνεται η αναγνώριση της αγαθοσύνης των ευσεβών και αγίων ανθρώπων.

7) ΠΙΣΤΗ

Τον κόσμο αυτό τον διέπει πίστη ότι θα πάει καλά αν έχει χρήματα και φάρμακα. Όταν χαθούν αυτά τα δυο χάνονται και οι άνθρωποι που στηρίχτηκαν σε αυτά. Η πίστη όμως την οποίαν κυοφορεί το Πνεύμα το Άγιο στους μαθητές του Χριστού έχει την δύναμη να εξασφαλίζει ουράνια και επίγεια αγαθά. Μάλιστα δια της ζώσης πίστεως γίνεσαι κληρονόμος των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος καθώς και των σημείων του Αγίου Πνεύματος. Μάλιστα όταν αυτή η πίστη γίνει ζώσα πίστη από σκιώδη που είναι σήμερα, εξασφαλίζει την άφθαρτη και αθάνατη ζωή. Ο Χριστός τόνισε γι’ αυτή τα εξής, ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας όστις ζει και πιστεύει εις εμε ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Καθώς ο Χριστός φανέρωσε ότι, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, μετάβηθι εντεύθεν εκεί και θέλει υπακούσει. Χιλιάδες είναι τα θαύματα της πίστεως. Θα πρέπει να κάνουμε αγώνα για να εξασφαλίσουμε τα στοιχεία αυτής τα οποία είναι απαραίτητα στην ζωή μας, χωρίς αυτή κινδυνεύουμε να χάσουμε τον παρόντα κόσμο και σίγουρα αδυνατούμε να μπούμε στον μέλλοντα αιώνα. Η πίστις είναι εξουσία και εδόθη εις τον άνθρωπο. Πως ενεργεί; Ο Θεός ως Πατέρας κάμνει πρώτος τη σκέψη δια του ιδικού του εγκεφάλου. Γνωρίζουμε όμως ότι ανθρωπίνως τουλάχιστον δια να παραχθεί σκέψη πρέπει αυτή να παραχθεί από τα κύτταρα του ανθρώπινου εγκεφάλου έξωθεν λαμβανόμενη εκ της ορατής και αοράτου φύσεως. Κατ’ αναλογία σκεπτόμενοι και ο Θεός θα πρέπει να έχει εγκέφαλο αποτελούμενος και αυτός εκ κυττάρων. Μπορεί όμως και σαν πνεύμα να ενεργεί διότι και αυτό έχει υλική υπόσταση σε λανθάνουσα μορφή. Οι σκέψεις του Θεού είναι διάχυτες εις όλον τον κόσμο (σύμπαν) εκ των οποίων λαμβάνουμε και ημείς. Ο εγκέφαλος του Θεού περιλαμβάνει ολόκληρο το σύμπαν το ορατό και το αόρατο και τούτο είναι τα κύτταρα του εγκεφάλου του Θεού εντός των οποίων κυκλοφορεί η σκέψη του Θεού. Οι άγγελοι είναι κύτταρα του μυαλού του Θεού αλλά και εις τον υλικό ορατό και αόρατο κόσμο π.χ. ένα κύτταρο του Θεού είναι η ιατρική, ένα άλλο τα γράμματα, ένα άλλο οι τέχνες κ.λ.π. Μια λοιπόν σκέψη που λαμβάνει ο άνθρωπος είναι ένα κύτταρο του Θεού. Η σκέψη διευθύνει την πίστη δια των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, διότι η σκέψη που είναι πνεύμα κάθεται επί των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και φεύγει μεταφερόμενη εις κλάσμα χρόνου παντού, δεδομένου ότι εις ολόκληρο το σύμπαν υπάρχουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Έτσι λοιπόν φτάνει η σκέψη παντού, ώστε ο κάθε εγκέφαλος δια της προσευχής να ενεργοποιηθεί και να κινήσει τους μηχανισμούς εκείνους που χρειάζεται ο πάσχων για να θεραπευτεί. Ακόμη δια της προσευχής μπορείς να εναποθέσεις στον συνάνθρωπο όταν το επιτρέπει σωστές πνευματικές σκέψεις και να γίνει εις αυτόν κάλεσμα προς αγιασμό, το οποίο θα διέπεται από σοφία Θεού. Το έργο που σήμερα παρουσιάζει η Φωνή Θεού είναι έργο προσευχής και ζώσας πίστης. Με την προσευχή θα καταφέρουμε τα πάντα, όλους μηδενός εξαιρουμένου τους άγιους στόχους μας που ο Θεός δια πνεύματος μας εμπιστεύθηκε. Εύχομαι όλοι να εννοήσουμε τις ενέργειες της πίστης και να τις φέρουμε στην ζωή μας. Γένοιτο αμήν.

8) ΠΡΑΟΤΗΣ

Έχουμε ένα μακαρισμό του Κυρίου, μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσιν την γην. Η πραότης είναι στοιχείο ζωής γι’ αυτούς που την έχουν, διότι φανερώνουν ότι εμπιστεύονται τον Θεό και τίποτε δεν μπορεί να τους οδηγήσει στην ταραχή ώστε να υιοθετήσουν τον φόβο και την ανεμπιστοσύνη.

9) ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ

Εδώ ανήκει ο λόγος του Θεού ο οποίος φανερώθηκε δια Πνεύματος Αγίου και έχει ως εξής, τα πάντα να μεταλαμβάνονται μετ’ ευχαριστίας ευλογούντες τον Θεό. Η λαιμαργία σήμερα διέπει όλους τους ανθρώπους σε όλους τους τομείς. Στον υλικό τομέα αχόρταγοι οι άνθρωποι, ότι και να τους δώσεις θέλουν και άλλα. Στο θέμα του φαγητού οι άνθρωποι τρώνε υπέρ κόρον παραπάνω απ’ ότι χρειάζονται. Τα δυο αυτά στοιχεία της ύλης έχουν σαν αποτέλεσμα στον κοσμικό ή στον πνευματικό κόσμο τον πνευματικό και μετέπειτα τον φυσικό θάνατο. Στο πρώτο σκέλος οι άνθρωποι που είναι απομακρυσμένοι από τον Θεό δεν χορταίνουν ότι και αν έχουν υλικό, με φυσική συνέπεια να μην χαίρονται με όσα έχουν. Αυτό τους βάζει σε έναν αγώνα πάλης και ανταγωνισμού με ψέματα, πονηρίες και απάτες ώστε να φάει ο ένας τον άλλον για το ποιος θα επικρατήσει στον υλικό τομέα (έχουμε την παραβολή του άφρονα). Αυτό σίγουρα είναι φθοροποιό στοιχείο, μη γένοιτο εις ημάς. Στο θέμα του φαγητού η λαιμαργία που είναι αντίθετο της εγκράτειας επιφέρει ανεπανόρθωτες καταστροφές στους ζωτικούς μηχανισμούς του σώματος, επιφέροντας πολλές φορές και τον ακαριαίο θάνατο. Χρειάζεται εγκράτεια στο φαγητό, ώστε το σώμα μας να οξυγονώνεται κανονικά. Στον υλικό τομέα χρειάζεται προσοχή, διότι οι πολλές ευθύνες καταργούν τον ελεύθερο χρόνο τον οποίο τον χρειαζόμαστε ώστε να αναπτυχθούμε στον πνευματικό τομέα. Για τον χρόνο ο λόγος του Θεού φανερώνει ότι εν όσο έχετε καιρό μαζέψτε αμάραντο θησαυρό. Εγώ με την εμπειρία 20 χρόνων πνευματικού αγώνα γνωρίζω ότι το αύριο οδηγεί στην χώρα του ποτέ. Μη γένοιτο εις ημάς. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει, ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας. Τώρα δηλαδή όχι αύριο ίσον ποτέ.

Πάμε τώρα στο δεύτερο σκέλος της ομιλίας που είναι τα χαρίσματα. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος είναι επτά και έχουν ως εξής:

ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ, ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΛΩΣΣΩΝ, ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ, ΙΑΜΑΤΙΚΟ, ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ, ΛΟΓΟΙ ΔΙΔΑΧΗΣ, ΔΥΝΑΜΕΙΣ.

1) ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ

Ας τα δούμε ένα ένα. Το πρώτο είναι η γλωσσολαλιά. Η γλωσσολαλιά είναι γλώσσα ακατάληπτη, δυσνόητη και ανερμήνευτη υπό της λογικής του κόσμου. Είναι γλώσσα του Πνεύματος, είναι χάρισμα του Πνεύματος και δίδεται σε όσους έχουν την πίστη ότι μπορούν να την αποκτήσουν. Το εμπόδιο που την κάνει ασύλληπτη, δυσνόητη και πολλές φορές παρεξηγήσιμη υπό του κόσμου είναι το πάθος της υλοφροσύνης και της λογικής που διέπει τον κόσμο. Αυτή η λογική του κόσμου εμποδίζει ώστε να την γνωρίσει ο χριστιανός και να την υιοθετήσει. Λέω παρεξηγήσιμη διότι κάτι που δεν το γνωρίζει ο άλλος πολλές φορές το παρεξηγεί. Όπως την ημέρα της πεντηκοστής όπου το Άγιο Πνεύμα ήρθε εν δυνάμει όπως αναφέρεται στις πράξεις των αποστόλων, και ότε η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω.

Και εξαίφνης έγεινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου και εγέμισεν όλον τον οίκον οποίου ήσαν καθήμενοι.

Και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός και εκάθισεν επί ένα έκαστων αυτών.

Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν.

Ήσαν δε κατοικούντες εν Ιερουσαλήμ Ιουδαίοι, άνδρες ευλαβείς από έθνους των υπό τον ουρανόν.

Και καθώς έγεινεν η φωνή αύτη, συνήλθε το πλήθος και συνεταράχθη διότι ήκουον αυτούς εις έκαστος λαλούντας με την ιδίαν αυτού διάλεκτον.

Εξεπλήττοντο δε πάντες και εθαύμαζον, λέγοντες προς αλλήλους, Ιδού, πάντες ούτοι οι καλούντες δεν είναι Γαλιλαίοι;

Και πως ημείς ακούομεν έκαστος εν τη ιδία ημών διάλεκτο εν ή εγεννήθημεν;

Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίται και οι κατοικούντες την Μεσοποταμίαν, την Ιουδαίαν τε και Καππαδοκίαν, τον Πόντον και την Ασίαν, την φρυγίαν τε και την Παμφυλίαν, την Αίγυπτον και τα μέρη την Λιβύης της κατά την Κυρήνην και οι παρεπιδημούντες Ρωμαίοι, Ιουδαίοι τε και προσήλυτοι, Κρήτες και άραβες, ακούομεν αυτούς λαλούντας εν ταις γλώσσαις ημών τα μεγαλεία του Θεού.

Εθαύμαζον δε πάντες και ηπόρουν, άλλος προς άλλον λέγοντες, Τι σημαίνει τούτο;

'Ολοι δε χλευάζοντες έλεγον, 'Οτι είναι μεστοί από γλυκύν οίνον. Εδω είναι που ανέφερα ότι παρεξηγήται από τον κόσμο, πρέπει ένας Πέτρος με ζώσα πίστη να βοηθήσει.

Σταθείς δε ο Πέτρος μετά των ένδεκα, ύψωσε την φωνήν αυτού και ελάλησε προς αυτούς, ʼνδρες Ιουδαίοι και πάντες οι κατοικούντες την Ιερουσαλήμ, τούτο ας ήναι γνωστόν εις εσάς και ακούσατε τους λόγους μου.

Διότι ούτοι δεν είναι μεθυσμένοι, καθώς σεις νομίζετε διότι είναι τρίτη ώρα της ημέρας αλλά τούτο είναι το ρηθέν δια του προφήτου Ιωήλ.

Και εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, Θέλω εκχέει από του πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας και οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις και οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει από του πνεύματός μου και θέλουσι προφητεύσει και θέλω δείξει τέρατα εν τω ουρανώ άνω και σημεία επί της γης κάτω, αίμα και πύρ και ατμίδα καπνού, ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, πρίν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής.

Και πας όστις αν επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή.

Η γλωσσολαλιά έχει την ιδιότητα να κάνει τον πιστό να νιώθει την παρουσία του Θεού έντονα και να ομιλεί ο Θεός σε ασύλληπτη γλώσσα. Ο χριστιανός που την έχει αν δεν έχει την ερμηνεία δεν την καταλαβαίνει. Αλλά και το μόνο ότι μιλά ο Θεός διά μέσου του τον ενθαρρύνει και του δίνει δύναμη στο να ξεχυθεί στον κόσμο και να φωνάζει το ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ. Η γλωσσολαλιά μεταδίδεται αφού πρώτα ο άνθρωπος δοκιμαστεί υπό του Θεού και αποδειχτεί σκεύος εκλογής. Χρειάζεται δυο χρόνια αφιέρωσης ώστε ο Θεός να ανοίξει την πόρτα του εγκεφάλου και να την λάβει δια της προσευχής. Ανάλογα όμως μερικές φορές και με την αφιέρωση. Η γλωσολαλιά μεταδίδεται, πρώτον δια της πίστεως από τον Θεό αφού πρώτα εννοήσει ο πιστός το χάρισμα και δεύτερον μεταδίδεται και από αυτόν που έχει το χάρισμα και την εξουσία να την μεταδίδει.

2) ερμΗνΕια γλωσσων

Είναι μέγα χάρισμα διότι όπως κάποιος γλωσσολαλεί μυστήρια διά Πνεύματος Αγίου και οικοδομεί τον εαυτόν του, έτσι και αυτός που έχει την ερμηνεία διά Πνεύματος Αγίου ερμηνεύει τις λέξεις του πνεύματος τις άγνωστες που παρουσιάζει η γλωσσολαλιά προς οικοδομή του ιδίου του εαυτού του καθώς και της εκκλησίας του Χριστού, ώστε να γνωρίζει η εκκλησία το θέλημα του Θεού. Το χάρισμα αυτό εγκαθιδρύει το άγιο μέσα μας, το οποίον δύναται να ιδρύσει τη βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας, ώστε να μας απαλλάξει από όλα τα φθοροποιά στοιχεία τα οποία κόλλησαν σήμερα στην ζωή μας σαν τσιμπούρια και μας πίνουν το αίμα, θεωρώντας όλοι ότι έτσι πρέπει να ζούμε. Ο Θεός δια αυτού του χαρίσματος φανερώνει τις προθέσεις του ως προς τον τρόπο επανένταξης του ανθρώπου στον χώρο του Θεού, ώστε Θεός και άνθρωπος να ενωθούν ίνα επιτευχθεί ο στόχος της δημιουργίας και της άγιας εξέλιξής της συν Θεό. Καθώς να φανερωθεί ο σωστός τρόπος εξέλιξης των αγίων οι οποίοι θα φανερώσουν την δόξα του Θεού στον κόσμο, την οποίαν ο κόσμος όταν την δει θα τρέξει στο όρος αυτό το άγιο. Ο τρόπος είναι η αγάπη η ανυπόκριτη και η επανένταξη του ανθρώπου στην άφθαρτη, αθάνατη, άγια ζωή. Το άγιο αυτό χάρισμα μας οδηγεί στον τρόπο της αφιέρωσης, ώστε να επιτευχθεί ο αγιασμός. Η αφιέρωση έχει και φέρνει στον άνθρωπο του Θεού την αδιάλειπτη προσευχή, η οποία κατοχυρώνει στον πιστό χριστιανό τα ιδανικά της σοφίας του Θεού. Ώστε τα τέκνα της Φωνής του Θεού να οδηγηθούν στην άφθαρτη ζωή. Έτσι θα επανιδρύσει ο Χριστός το κράτος του Θεού στην γη. Εύχομαι εις όλους μας διά του αγίου αυτού χαρίσματος να φτάσουμε στους στόχους μας. Είμεθα σίγουροι ότι με την βοήθεια του Θεού θα φτάσουμε στους στόχους μας. Ο Θεός μου είπε μια αδερφή διεκδικεί τα τέκνα του και τα ενημερώνει για τις παγίδες που έχουν στηθεί γύρω από την πολιτεία του Θεού, ώστε όλοι να τείνουν στην χώρα των ζώντων. Μου άρεσε η λέξη (διεκδικεί) και πιστεύω ότι είναι σωστή.

3) ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ

Μέγα χάρισμα το προφητικό, είναι μάλιστα και το μεγαλύτερο χάρισμα το οποίο θα μπορούσε ο Θεός να δώσει στον άνθρωπο. Χρειάζεται πρώτα ο άνθρωπος να εκπαιδευτεί από τον Θεό στα πάντα, ώστε να έχει ίδια πείρα των πραγμάτων που εξαγγέλλει. Ο λόγος που είναι μεγάλο χάρισμα είναι διότι ο προφήτης παίρνει την αποκεκρυμμένη σοφία του Θεού από τον θρόνο του Θεού, την οποία παραχωρεί και θέλει ο Θεός να πάρει ο προφήτης. Διότι τον έφτασε ο Θεός τον προφήτη στον θρόνο του Θεού μέσα από πολύ εκπαίδευση και νουθεσία Χριστού. Ο προφήτης όταν την πάρει την μυστήρια αποκεκρυμμένη σοφία την φυτεύει πρώτα στον εαυτό του και κατόπιν στους νέους μαθητές του Χριστού. Το προφητικό χάρισμα σε φυλά από δισεκατομμύρια παγίδες που ο διάβολος στήνει δίπλα στον προφήτη και τον λαό που ο Θεός του χάρισε να τον καθοδηγεί. Στην Παλαιά Διαθήκη ο λαός του Ισραήλ ευημερούσε μόνο όταν ήταν στην εξουσία και στην υπακοή του προφήτη του Θεού. Όταν ο λαός εξουσιάζονταν από κοσμικές εξουσίες τότε ο διάβολος δαιμόνιζε τον λαό και αιχμαλωτίζονταν ή από εκατομμύρια πάθη ή από αλλόθρησκους. Τώρα ρωτάμε, η γενιά μας έχει προφήτη και αν έχει πως θα τον γνωρίσουμε; Νομίζω ότι θα τον γνωρίσουμε, 1^ον) από την σοφία του Θεού η οποία θα τον διέπει και την οποία όταν παρουσιάζει οι άνθρωποι θα χαίρονται. Ώστε δια αυτής της σοφίας να αλλάζουν τρόπο ζωής, μάλιστα ο λόγος του προφήτη θα τους ελευθερώνει διότι τα στοιχεία της ζωής θα εισέρχονται εις αυτούς. Με φυσική συνέπεια να εκπληρώνεται το γεγραμμένο, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν εις αυτούς. Τελευταία, οι άνθρωποι που γνώρισαν τον προφήτη του Θεού θα δοξάζουν τον Θεό γιατί το ευαγγέλιο του Χριστού θα το ζουν μέσα τους και γύρω τους εξαιτίας της οδηγίας και της καθοδήγησης του προφήτη, η οποία οδηγία είναι φωνή Θεού. Ακόμη ο λόγος του προφήτη θα έχει την εξουσία να ενώνει τους μέχρι χτες διαιρεμένους χριστιανούς. Το περιβάλλον που θα τον ακούει θα χαίρεται διότι ο Χριστός που κηρύττει ο προφήτης έφερε πραγματική ειρήνη και αγάπη στα μέλη της οικογένειας. Ακόμη έφερε αγαλλίαση και χαρά όπου συγκεντρώνονται οι χριστιανοί αυτοί που ακούν την φωνή αυτή του Θεού, η οποία έρχεται μέσω του σκεύους εκλογής (προφήτη). Ο προφήτης είναι σκεύος εκλογής ώστε να φανερώνει τον τρόπο σωτηρίας και απελευθέρωσης του ανθρώπινου γένους από τα δεσμά της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου.

Ρώτησα δυο αδερφές πως θα ξεχώριζαν έναν προφήτη και μου είπαν τους παρακάτω στίχους:

2^ον) Μεστός θα είναι ο λόγος του προφήτη, γεμάτος πνεύμα θείο, Πνεύμα Άγιο ώστε να φέρει το θέλημα Θεού και την αποστολή του εις πέρας. Μάλιστα ο λόγος που θα εξέρχεται από το στόμα του και η σοφία που θα τον διακατέχει θα καθηλώνει και τον πιο απομακρυσμένο άνθρωπο από τον Θεό.

3^ον) Tο βλέμμα του προφήτη του Θεού είναι διαπεραστικό, γεμάτο σοφία το οποίο χρησιμοποιεί ώστε να αγκαλιάζει και να περιθάλπει τον εν αγνοία άνθρωπο που έχει την καλή πρόθεση να σπουδάσει την σοφία του Θεού.

4^ον) H δοτικότητα που τον διακατέχει στο να προσφέρει ανιδιοτελώς τα υλικά και πνευματικά αγαθά χωρίς αντίκρισμα είναι ασύλληπτη.

5^ον) Tο έλεος το οποίο τον χαρακτηρίζει τον προφήτη του Θεού προς πάντα κατεύθυνση χαρίζοντας την ελπίδα και την σωτηρία εις όλους μηδενός εξαιρουμένου συνανθρώπους του είναι άπλετο, μάλιστα την σοφία του Θεού που θα την διακατέχει ολοκληρωμένη θα την παρουσιάζει και θα την προσφέρει προς νουθεσία όλων μας. Ίνα δια του ελέους φτάσουμε στους υπερβατικούς μας στόχους.

6^ον) H σοφία που εξέρχεται εκ του στόματός του ενώ κατά κόσμο δεν φέρει κανένα τίτλο σπουδών είναι ανώτερη από κάθε τίτλο και καθηλώνει, ώστε όλοι να τον παρατηρούν, να τον συμπαθούν και να τον θέλουν στην ζωή τους. Μάλιστα όσοι τον γνωρίζουν θέλουν να περνούν πολλές ώρες μαζί του, ώρες ξεκούραστες γεμάτες σοφία Θεού.

Αυτά από τις δυο πνευματικές αδερφούλες. Προχωράμε την ερεύνα για το προφητικό χάρισμα. Μπορεί κάποιος να το λάβει όταν εφαρμόζει τις εντολές του Θεού συνέχεια εις όλη του την ζωή. Καθώς η γνώση του λόγου του Θεού ενισχύει το προφητικό χάρισμα. Ο προφήτης εις την πατρίδα του περιφρονείται (όχι από όλους διότι πολλοί ταπεινοί βλέπουν την σοφία του Θεού). Ο λόγος που περιφρονείται είναι διότι: 1^ον) είναι ασήμαντος κατά κόσμο, 2^ον) αναφέρεται σε γεγονότα μελλοντικά τα οποία θεωρούνται απίθανα από τον πολύ κόσμο και ως εκ τούτου φυσική συνέπεια να περιφρονείται, 3^ον) όλοι γνωρίζουν ότι είναι ο τάδε (ο γιος της Μαρίας) και αυτό δεν δίνει στους άλλους το ερέθισμα να τον προσέξουν όπως συνέβη και με τον Κύριο, δεν του έλεγαν εσύ είσαι ο υιός του Ιωσήφ και της Μαρίας πως είναι δυνατόν να λες ότι είσαι προφήτης ή Υιός του Θεού. Αυτό τώρα ανάγκασε τον Χριστό να φύγει και λίγα θαύματα έκανε στην πατρίδα του. Ο λόγος, η απιστία αυτών. Το προφητικό χάρισμα και ο ίδιος ο προφήτης είναι αντί Θεού, διότι δια τον προφήτη ο Θεός κατευθύνει την οδό της ιστορίας όμως υπό τον όρο ότι το πνεύμα του προφήτη απορρέει απευθείας από το ʼγιο Πνεύμα. Όταν ο προφήτης δεν έχει τον καθαρισμό οι προφητείες του δεν είναι όλες αληθείς ο δε Θεός δεν κατευθύνει την οδό της ιστορίας δια του προφήτου εκείνου. Όλοι έχουμε προφητικό χάρισμα και όλοι μπορούμε να το αξιοποιούμε δια του αγιασμού, ώστε το Άγιο Πνεύμα να αποκαλύπτει στον προφήτη ή τους προφήτες τα μυστήρια προς οικοδομή και στήριξη όλων των εκκλησιών.

4^ον) ΙΑΜΑΤΙΚΟ

Ένα από τα μεγαλύτερα χαρίσματα, διότι σου εξασφαλίζει την ζωή, την υγεία, την ευφορία ψυχής και πνεύματος. Δύνασαι όταν το έχεις να αντιστρέψεις και τους φυσικούς νόμους οι οποίοι μας διέπουν. Δύναται το ιαματικό να αλλάξει την φθοροποιά φύση του ανθρώπου και να την κάνει άφθαρτη. Το ιαματικό αναπτύσσεται από τον ίδιον τον εαυτό σου με τα στοιχεία της μελέτης του Λόγου του Θεού και της εφαρμογής αυτού. Εκ της οποίας εφαρμογής εξάγεται το λογικό συμπέρασμα ότι η προσευχή εισακούγεται εφόσον πηγάζει από αγαθή συνείδηση, οπότε σε μια ανάγκη πνευματική ή σωματική ασθένεια, σε οποιαδήποτε επίθεση του διαβόλου η προσευχή είναι βέβαιον ότι εισακούγεται. Πως; Με το στοιχείο της πίστεως, με το όπλον, με το φάρμακο αυτής με την δύναμη την θεϊκήν. Το ερώτημα είναι πως αναπτύσσεται. Αναπτύσσεται με τις διάφορες δοκιμασίες. Αυτόν τον σκοπό έχουν άλλωστε οι διάφορες δοκιμασίες, ώστε να διεξάγουμε μάχες συνέχεια εις το να φθάσουμε στη θέωση και να γίνουμε νικητές της φθοράς και του θανάτου. Η απόφαση είναι το παν, να καθίσουμε εις τον λευκό ίππο της Αποκαλύψεως (καθαρισμός) ο οποίος εξήλθε νικών και δια να νικήσει με το τόξο του, το τόξο είναι η προσευχή. Με αγώνα θεραπεύεις τον εαυτόν σου χωρίς φάρμακα και γιατρούς, προσευχόμενος με πίστη κατά το δυνατόν ζώσα υπομονή και επιμονή. Εύχομαι εις όλους να τα καταφέρουμε ώστε να βρούμε την ζώσα πίστη που θα μας εξασφαλίσει το ιαματικό. Μόνο όταν γίνει αυτό θα φανεί ο λαός του Θεού ο οποίος θα είναι διαφορετικός από όλους τους άλλους λαούς. Με λίγα λόγια, σιγά σιγά θα μάθουμε να θεραπευόμαστε με την προσευχή και όχι με τα φάρμακα και τους γιατρούς. Μέχρι να ξεκινήσουμε τον αγώνα του αγιασμού θα υιοθετήσουμε την επιστήμη του κόσμου ώστε να θεραπευόμεθα, έτσι θα αποφύγουμε έναν μεγάλο κίνδυνο.

5^ον) ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ

Αυτό το χάρισμα με έχει εντυπωσιάσει διότι είναι αριστούργημα, όταν όμως έχεις φτάσει στην αγάπη και τα λάθη των άλλων τα σκεπάζεις. Μάλιστα δια της αγάπης βρίσκεις τρόπους και επινοείς συστήματα μέσα από το άγιο χάρισμα αυτό ώστε να ενεργήσεις για την σωτηρία των αδερφών. Είναι ασύλληπτο, είναι μοναδικό χάρισμα. Ο λόγος διότι έχεις την δύναμη όταν το έχεις να προβλέπεις τις θετικές ή αρνητικές αντιδράσεις των αδελφών σου, φίλων σου ή έχθρων σου. Ώστε να φρουρείς τον εαυτό σου να μην δώσεις το άγιο εις τους κύνας και δεύτερον βοηθάς τους συνανθρώπους σου ώστε να βρουν τον ζώντα Θεό, τον Θεό που δεν έχει φορτίο και που αν έχει είναι ελαφρύ. Έρθετε πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Μάλιστα σου παρέχει την εξουσία και την άπειρη σοφία του Θεού ώστε να οδηγείς τους πάντες στον αγιασμό και στο να εννοήσουν οι πάντες γύρω σου ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Μάλιστα όλοι να είναι ευχαριστημένοι από την συμπεριφορά σου και από τον τρόπο που τους οδηγείς στον αγιασμό και όλοι θα σε ψάχνουν, δεν θα τους ψάχνεις εσύ ώστε να τους τρελάνεις. Το χάρισμα αυτό όταν χρησιμοποιείται με αγάπη δημιουργεί σε όλους συνθήκες ειρήνης. Όταν όμως το έχεις και δεν έχεις αγάπη αρχίζεις κρίνεις, φανερώνεις τα λάθη των άλλων, εκθέτεις, προσβάλεις, κ.λ.π. με συνέπεια αντί να έρχεται ο  Θεός να έρχεται ο πονηρός, ώστε να χωρίζεσαι και να νομίζεις ότι έχεις δίκιο ή ότι είσαι έξυπνος και αντιλήφθηκες τα λάθη του άλλου. Με συνέπεια να θυμώνεις και να χωρίζεσαι. Αυτά θα γίνονται όταν ότι έχεις δεν το παρουσιάζεις με αγάπη, ώστε να κρύβεις τις ατέλειες και τα λάθη των αδελφών, φίλων ή εχθρών. Δεν καταλαβαίνεις ότι είσαι υπηρέτης και δεν εννοείς ότι εις ουδεμία περίπτωση έχεις δίκιο. Γύρω στα 20 χρόνια που ασχολούμαι νυχθημερόν με τον άγιο λόγο του Αγίου Θεού σήμερα διακρίνω τα πρώτα πνευματικά μου χρόνια που νόμιζα ότι τα ξέρω όλα. Σήμερα όμως γνωρίζοντας τον Θεό κατάλαβα ότι δεν ξέρω τίποτε μπροστά στην πολυποίκιλη σοφία του Θεού. Σήμερα διακρίνω ότι για πάντα, αιώνια θα είμαι μαθητής του Θεού, για πάντα θα σπουδάζω την σοφία του Θεού και πάντα θα ακούω όλους τους ανθρώπους διότι ο Θεός μιλά από παντού. Πολλοί πνευματικοί άνθρωποι οι οποίοι κάνουν την προσπάθεια στο να μεταδώσουν το ευαγγέλιο του Χριστού όταν δεν έχουν το χάρισμα της διάκρισης των πνευμάτων κάνουν τους μεγάλους και τους τρανούς και κάνουν μεγάλα λάθη, ώστε οι άλλοι όταν τους συναντούν έστω και στο δρόμο να κρύβονται. Πρώτο μεγάλο λάθος, δογματίζουν την πολυποίκιλη σοφία του Θεού και δαιμονίζουν τους χριστιανούς που έχουν αγαθή πρόθεση ώστε να τους χωρίζουν σε δόγματα κ.λ.π. Η Φωνή Θεού έφτασε σήμερα στο σημείο να δέχεται τον κάθε πνευματικό αδερφό με όποιον τρόπο και αν ενώνεται με τον Θεό. Αν τώρα και ο αδερφός επιτρέπει στην Φωνή του Θεού, σε όλους εμάς να σκεφτόμεθα όπως θέλουμε τότε ήρθε η βασιλεία του Θεού ανάμεσά μας. Ακόμη, πολλοί φανατισμένοι χριστιανοί λαμβάνουν μηνύματα από τα πνεύματα που υπάρχουν στον χώρο των πνευμάτων και που δεν είναι του Θεού και παρουσιάζουν παράλογες θεωρίες, που όταν τις παρουσιάζουν σαν σοφία του Θεού οι άλλοι που τις ακούνε λένε ότι αυτός δεν είναι καλά στο μυαλό. Πολλοί δεν έχουν τα στοιχεία της ευγένειας, του σεβασμού στην διαφορετική άποψη του αδερφού και θυμώνουν, μάλιστα τους διακατέχει μέγας εγωισμός και υπέρμετρη προπέτεια, φυτρώνουν δηλαδή εκεί που δεν τους σπέρνεις κάνοντας τους αρχηγούς, κρίνοντας τους άλλους μέρα νύχτα, νομίζοντας ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού και φανατίζονται, με συνέπεια τίποτε να μην ακούνε και όλους να τους απορρίπτουν. Μάλιστα σπέρνουν πράγματα που μπερδεύουν τους ανθρώπους με αποτέλεσμα να προσβάλλουν τον Θεό και πολλοί να λένε ότι αν είναι έτσι ο Θεός δεν τον θέλω. Ενώ ο Θεός είναι δόξα, τέλειο ον, χρειάζεται προσοχή! Σας παρακαλώ πολύ, αν κηρύττουμε το ευαγγέλιο και κανείς δεν το παίρνει στα χέρια του από όσους κηρύττουμε να αλλάξουμε τρόπο ή να σταματήσουμε αμέσως. Μάλιστα, να ζητήσουμε βοήθεια ώστε να διορθωθούμε. Το καλύτερο κήρυγμα είναι να γίνουμε πρώτα φίλοι και έπειτα αδερφοί. Μάλιστα αν δούμε ότι οι άλλοι παρόλο που τους μιλήσαμε μας αποφεύγουν να τους προτρέψουμε σε άλλους αδερφούς που πιστεύουμε ότι έχουν πνεύμα Θεού και μπορούν να βοηθήσουν τους αδερφούς αυτούς όπως βοήθησαν και εμάς. Όλα τα δέντρα δεν είναι ίδια, χρειάζεται ειδικός ώστε να φυτευτούν και να αναπτυχθούν, ακόμη χρειάζεται κατάλληλος χώρος. Έτσι και η διάκριση των πνευμάτων όταν την έχει κάποιος δύναται να οδηγεί και να φυτεύει τον κάθε άνθρωπο στο κατάλληλο πνευματικό δωμάτιο με την ανάλογη θερμοκρασία, ώστε να δύναται να αναπτυχθεί σωστά. Είπα πιο πάνω ότι η διάκριση μας προφυλάσσει ώστε να μην δίνουμε το άγιο τοις κυσίν, ούτε να ρίξουμε το άγιο τοις κυσίν, ούτε να ρίξουμε τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων. Όταν έχουμε το χάρισμα της διάκρισης θα διακρίνουμε ότι μέσα εκεί ενεδρεύει ο εχθρός και ότι υπάρχουν πονηρά εις αυτόν τον άνθρωπο, υπάρχει η απιστία, δεν πρέπει λοιπόν να του αποκαλύψουμε τον πλούτο τον πνευματικόν διότι θα κάνει αμέσως επίθεση αυτός. Πρέπει να έχουμε αυτό το χάρισμα της διάκρισης ώστε να ξέρουμε που ακριβώς χρειάζεται να μεταδώσουμε τον πλούτο τον οποίον μας έδωσε ο Θεός και τον οποίον έχουμε εις την τράπεζα της καρδιάς μας. Έχουμε ιερά την υποχρέωση, έχουμε καθήκον επιβεβλημένο τον πλούτο αυτόν τον οποίον μας δίνει ο Θεός δωρεάν να τον μεταδώσουμε εις τον συνάνθρωπό μας. Αλλά πρέπει να είμεθα προσεκτικοί διότι όπως είπε ο Κύριος, μην ρίψετε τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων διότι θα καταπατήσωσιν αυτούς και στραφέντες σας διασχίσωσιν. Οποιαδήποτε και αν είναι η αξία των μαργαριταριών ο χοίρος δεν την γνωρίζει, θα καταπατήσει τα μαργαριτάρια εις την λάσπη και μετά θα κοιτάξει να σε ξεσκίσει, διότι αυτός δεν γνωρίζει την αξία των αλλά θέλει μόνον να γεμίσει την κοιλίαν του έστω και με ακαθαρσίες, απαραιτήτως λοιπόν πρέπει να έχουμε το χάρισμα της διακρίσεως.

 

6^ον) ΛΟΓΟΙ ΔΙΔΑΧΗΣ

Μέγα χάρισμα οι λόγοι διδαχής διότι σημαίνει άγια διδασκαλία, Πνεύμα Άγιο. Ο τρόπος του διδάσκει, είναι το κήρυγμα και μάλιστα δια να είναι σωστό και αληθινό, δια να είναι τέλειο το κήρυγμα θα πρέπει να έχει και την προφητεία, να έχει την σοφία και τελευταία απαραίτητο την ταπείνωση. Ο χριστιανός εκείνος ο οποίος θέλει να κάνει τον διδάσκαλο πρέπει να έχει αυτά τα χαρίσματα, αυτές τις ιδιότητες του Θεού, του Πνεύματος του Αγίου δια να δύναται να τελεσφορεί και να οικοδομεί την εκκλησία του Χριστού. Ώστε το κήρυγμά του να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλων των ακροατών. Όταν γίνεται αυτό τότε το κήρυγμα, οι λόγοι διδαχής αφού προκαλούν ενδιαφέρον είναι λόγοι του Θεού. Εύχομαι όλοι μας να είμεθα μεστοί Πνεύματος Αγίου, γένοιτο αμήν. Στο κήρυγμα ανήκει η ομολογία της πίστεως, ανήκει και το πορευθέντες όλα όμως να γίνονται με σοφία. Όταν δεν είναι του Χριστού το κήρυγμα ή φυτρώνεις εκεί που δεν σε έσπειραν, κινδυνεύει. Στις πράξεις των αποστόλων αναφέρει: Και οι πράττοντες τούτο ήσαν επτά τινές υιοί Ιουδαίου αρχιερέως ονομαζομένου Σκευά.

Αποκριθέν δε το πνεύμα το πονηρόν είπε, τον Ιησούν γνωρίζω και τον Παύλον εξεύρω σεις δε τίνες είσθε;

Και πηδήσας επ' αυτούς ο άνθρωπος, εις τον οποίον ήτο το πνεύμα το πονηρόν και νικήσας αυτούς, ίσχυσε κατ' αυτών, ώστε γυμνοί και τετραυματισμένοι έφυγον εκ του οίκου εκείνου.

Και τούτο έγεινε γνωστόν εις πάντας, Ιουδαίους τε και Έλληνας, τους κατοικούντας την Έφεσον και επέπεσε φόβος επί πάντας αυτούς και εμεγαλύνετο το όνομα του Κυρίου Ιησού.

Και πολλοί των πιστευσάντων ήρχοντο εξομολογούμενοι και φανερόνοντες τας πράξεις αυτών.

Τότε γίνονταν αυτό, τώρα όμως τα δαιμόνια καταλαβαίνουν ότι αν κάνουν κάτι τέτοιο θα τα βάλουν φυλακή μαζί με τον άνθρωπο που τα έχει και έτσι δεν φτάνει στα άκρα ο δαιμονισμένος. Όμως κάνει το άλλο, σε κατηγορεί και βάζει στους πιστούς να σε αποφεύγουν, διότι καταλαβαίνει ότι λες ψέματα.

7^ον) ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Οι δυνάμεις αντιπροσωπεύουν την ενέργεια της πίστεως. Άλλωστε η παρουσία του Θεού στην ζωή μας ενεργείτε δια της πίστεως, αν δεν έχεις πίστη είσαι τίποτε, τα πάντα μπορεί να σε υποδουλώσουν και να γίνεις έρμαιο όλων των δυσάρεστων ειδήσεων. Καθώς να μην εννοήσεις ότι ο Θεός υπάρχει και ζωοποιείται στην ζωή μας δια αυτής. Η πίστις είναι το υπερσύγχρονο όπλο των χριστιανών, αναπτύσσεται όταν υπάρχει αγαθή πρόθεση και λογική Θεού όχι του κόσμου. Όσο πιο κοντά στην λογική του κόσμου βρίσκεται κάποιος τόσο πιο μακριά βρίσκεται από την πίστη και τις θαυματουργικές ικανότητές της, οι οποίες απορρέουν από τον θρόνο του Θεού. Η πίστις είναι δύναμη διότι είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Δια ταύτης δυνάμεθα να ενεργοποιήσουμε μεγάλα θαύματα στην ζωή μας όπως ενέργειες θαυμάτων, κατάργηση της φθοράς, κατάργηση του γήρατος, κατάργηση του θανάτου, εμφάνιση του λαού του Θεού μέσα στις δαιμονισμένες κοινωνίες. Εις τους ψαλμούς λέγει, εγώ είπα Θεοί εσθέ σεις και υιοί υψίστου πάντες, σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε και ως εις των αρχόντων πίπτετε, ανάστα Θεέ κρίνων την γην διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη. Ανάστα Θεέ εννοεί τον Θεό; Ασφαλώς όχι, διότι ο Θεός είναι ζωή και δεν αποθνήσκει. Επομένως εις τον άνθρωπο λέγει, ανάστα άνθρωπε. Η πίστις είναι ενέργεια, δύναμις, δημιουργικότης δια της οποίας θα γίνει ο άνθρωπος ως ο Κύριος. Επομένως ο ψαλμός αυτός είναι η εντολή του Θεού να καταργήσουμε τον θάνατο και να λάβουμε την αθανασία. Το Πνεύμα το Άγιο δε που κατήλθε μετά δεκαημέρου αφού ανελήφθη ο Θεός είναι εκείνο δια του οποίου θα κατορθώσουμε ότι κατόρθωσε ο Κύριος. Να μην αποθάνουμε και εάν αποθάνουμε να αναστηθόμεν, διότι εγώ είμαι η ζωή και η ανάσταση λέγει ο Κύριος. Πως όμως θα τον ακολουθήσουμε; Καθένας έχει τον οδηγό του, το Πνεύμα το Άγιο, εκείνο θα μας δώσει τον τρόπο να του μοιάσουμε και θα μας οδηγήσει εις πάσα την αλήθεια. Οι δυνάμεις λοιπόν που είναι τα σημεία της πίστεως πρέπει να είναι ζώσες και όχι σκιώδεις. Το κεφάλαιο στους Εβραίους και όλη η Αγία Γραφή φανερώνουν τον ευεργετικό ρόλο της πίστεως στην ζωή μας. Αν μελετήσουμε θα δούμε το μεγαλείο της κληρονομιάς που μας επωμίζει ο Θεός, όμως προσοχή η πίστη να είναι δια αγάπης ενεργούμενη, αν δεν είναι δια αγάπης είναι δαιμονισμένη και δεν χρειάζεται κανείς χριστιανός τοιαύτη πίστη. Δοκιμασμένη πίστις λοιπόν είναι, ον αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγεί παν υιόν παραδέχεται. Το ιαματικό παίρνεται αφού πρώτα θεραπεύσουμε δια της πίστεως ότι αντιμετωπίσουμε υλικό, σωματικό, πνευματικό στον εαυτόν μας και μετά δια της ανερχόμενης σοφίας του Θεού την οποίαν επωμίζουμε δια του ευαγγελίου και την δική μας πείρα, το μεταδίδουμε και σε άλλους που το έχουν ανάγκη. Θέλω να ξέρετε ότι η συνεχής ενασχόληση στον λόγο του Θεού και η αδιάλειπτη προσευχή φέρνει την θαυματουργική πίστη, την ζώσα πίστη, χρειάζεται όμως πολυχρόνιος αγώνας. Το μέτρο της πίστεως γνωρίζεται από την αφοσίωση, την δραστηριότητα και την αποδοτικότητα των αγώνων. Ο απ. Παύλος αναφέρει, δείξον μου την πίστη σου εκ των έργων σου. Η ζώσα πίστη έχει έργο, η σκιώδη λόγια νεκρά. Η αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον είναι το πρώτο έργο της πίστεως, το δεύτερο η εξάπλωση του λόγου του Θεού και η επικράτηση αυτού του Θεού στις καρδιές των ακροατών αδελφών, το τρίτο είναι η προσευχή δια της οποίας ο πιστός θεραπεύει τον εαυτόν του και τους αδερφούς. Όταν τώρα ένας πιστός έχει τόσες δυνάμεις μπορείτε να φανταστείτε τι μπορεί να κάνουν πολλοί άνθρωποι με ζώσα πίστη. Σίγουρα ανατροπή του παρόντος δαιμονισμένου κόσμου. Σφραγίδα πίστεως είναι η δοκιμασμένη πίστις και ο αρραβώνας του Πνεύματος η εκδήλωση αυτού. Σκοπός των ενεργειών του Θεού για τον πιστό είναι η γνώση του θελήματος του Θεού και η εφαρμογή δια της εκδηλώσεως του Παναγίου Πνεύματος προς ενίσχυση και σωτηρία όλου του χριστιανικού κόσμου. Η Φωνή του Θεού έχει αποστολή να αγωνιστεί γι’ αυτό, όλοι θα πρέπει να αγωνιστούμε διότι το βραβείο είναι στο τέλος του δρόμου και το μετάλλιο θα το δώσει ο Χριστός αφού περάσουμε την γραμμή. Χρειάζεται να ακολουθήσουμε τον Χριστό δια του ευαγγελίου, μετέπειτα να αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα, αυτό θα μας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθεια. Η δύναμις λοιπόν που είναι τα χαρίσματα και τα σημεία του Αγίου Πνεύματος πρέπει να είναι ζώσα και όχι σκιώδη. Το κεφάλαιο στους Εβραίους και όλη η Αγία Γραφή φανερώνουν τον ευεργετικό ρόλο της πίστεως στην ζωή μας. Αν μελετήσουμε θα δούμε το μεγαλείο της κληρονομιάς που μας επωμίζει ο Θεός Πατέρας. Όμως προσοχή η πίστις να είναι δια αγάπης ενεργούμενης, αν δεν είναι δια αγάπης ότι έργο και να κάνεις θα είναι δαιμονισμένο έργο. Ο ύμνος της αγάπης φανερώνει πότε είναι δαιμονισμένο έργο:

Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπη δε μη έχω, Έγινα χαλκός ηχών ή κύμβαλο αλαλάζον.

Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη αγάπη δε μη έχω είμαι ουδέν.

Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω και εάν παραδώσω το σώμα μου δια να καυθώ, αγάπη δε μη έχω ουδέν ωφελούμαι.

Από εδώ και κάτω βλέπουμε το έργο όταν είναι δια αγάπης ενεργούμενης.

Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικία, συγχαίρει δε εις την αλήθεια.

Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει τα άλλα όμως, είτε προφητείαι είναι θέλουσι καταργηθή είτε γλώσσαι θέλουσι παύσει είτε γνώσις θέλει καταργηθή. Διότι κατά μέρος γινώσκομε και κατά μέρος προφητεύομε, όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.

Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου, διότι τώρα βλέπομε δια κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον, τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.

Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.

Πάμε τώρα στα Σημεία

Ο Χριστός έβαλε σημάδι ώστε να γνωρίζουμε τους αναγεννημένους χριστιανούς. Ο ίδιος είπε, σημεία εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα. Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια, θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας, όφεις θέλουσι πιάνει και εάν θανάσιμόν τι πίωσι δεν θέλει βλάψει αυτούς, επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας και θέλουσιν ιατρεύεσθαι. Το πρώτο σημείο των τέκνων του Θεού είναι ότι στο όνομα του Χριστού θα εκβάλλουν δαιμόνια.

1) ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΘΕΛΟΥΣΙ ΕΚΒΑΛΛΕΙ

Ο τρόπος είναι η αγάπη. Η αγάπη που έχουμε στον Χριστό βρίσκει τρόπους δια Πνεύματος Αγίου και επινοεί συστήματα για την σωτηρία των αδερφών χριστιανών με σκιώδη πίστη και δαιμονισμένη αρνητική πίστη. Πρέπει να επινοήσουμε τρόπους μέσα από την αγάπη ώστε το πρώτο σημείο που είναι να εκβάλουμε δαιμόνια να λάβει χώρα στον εν αγνοία αδερφό. Ο τρόπος είναι δια όλων των παραπάνω καρπών και χαρισμάτων που προαναφέραμε. Να βάλουμε στην ζωή του αδερφού το ευαγγέλιο. Αυτό έχει τον τρόπο δια της ερμηνείας της Φωνής του Θεού να ενεργήσει ώστε να βγάλει όλα τα δαιμόνια και στην θέση τους να βάλει στον οίκο του Θεού (στον αγαπητό αδερφό) τους καρπούς, τα χαρίσματα, τα σημεία, την ταπείνωση και τελευταία την σοφία του Θεού. Έχουμε αυτή την αγάπη να τα κάνουμε όλα αυτά στους συνανθρώπους μας. Να ξέρουμε ότι με όποια κρίση κρίνουμε με αυτή θα κριθούμε. Αυτά τα στοιχεία παρέχουν ζωή, ο Χριστός είπε ότι όποιος απολέση την ζωή αυτού ένεκεν εμού και του ευαγγελίου ούτος θέλει ευρεί αυτή. Όποιος αγωνιστεί να μην πεθάνει ο άλλος δεν θα πεθάνει ο ίδιος. Τα δαιμόνια βγαίνουν με ιδική πίστη και με σοφία Θεού.

2) ΘΕΛΟΥΣΙ ΛΑΛΕΙ ΝΕΑΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Το δεύτερο σημείο είναι η γλωσσολαλιά, είναι μέγα σημείο. Με αυτό το σημείο έκανε την άγια παρουσία του το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ώστε δι’ αυτού να ενισχύσει και να ενεργοποιήσει τους αποστόλους του Χριστού με αποτέλεσμα να λάβουν δύναμη εξ ύψους και να ξεχυθούν στους δρόμους και στα έθνη, ώστε να μεταδώσουν τον Χριστό. Το χάρισμα αυτό υπάρχει και σήμερα, μάλιστα ο Θεός έδωσε τον τρόπο και την πίστη ως προς το χάρισμα αυτό, ώστε τα τέκνα της Φωνής του Θεού να μπορούν περίπου σε ένα με δυο χρόνια να το εκδηλώνουν, ανάλογα φυσικά και την ουσιαστική αφιέρωση των τέκνων αυτής.

3) ΟΦΕΙΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΙΑΝΕΙ

Και φυσικά δεν εννοεί τα φίδια αλλά τα πνεύματα ή τους ανθρώπους που διεισδύουν αθόρυβα στον εσωτερικό μας κόσμο ή γύρω μας και δηλητηριάζουν την ζωή μας με σκοπό να μας επιφέρουν αιώνια δηλητηριώδη τσιμπήματα. Όταν έχεις το χάρισμα φυλάς την κεφαλή σου από πολλά δαιμόνια. Αλλά και την εκκλησία του Χριστού που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός ή τον κύκλο από τις αλώπεκες, από τους εγωιστές, από τους δαιμονισμένους ανθρώπους που δεν τους ενδιαφέρει ο Χριστός αλλά το άτομό τους και τα προσωπικά τους συμφέροντα.

4) ΕΑΝ ΘΑΝΑΣΙΜΟΝ ΤΙ ΠΙΩΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΛΑΨΕΙ

Είναι τέσσερις οι πηγές που πίνει και τρέφεται ο άνθρωπος και μπορεί να δηλητηριαστεί ή να μολυνθεί. Η πρώτη είναι το νερό, η δεύτερη είναι το φαγητό, η τρίτη είναι το οξυγόνο, η τέταρτη είναι το πνεύμα, η σκέψη. Από τα τρία πρώτα όλοι έχουμε σήμερα τον τρόπο και την εμπειρία ώστε να προφυλαχτούμε απ’ αυτά. Υπάρχουν όμως και εγκυκλοπαίδειες της ιατρικής σε απλή γλώσσα, ώστε να μαθαίνουμε τα απαραίτητα τον ελεύθερο χρόνο μας. Το τέταρτο όμως που είναι η μόλυνση του πνεύματος και είναι η πιο επικίνδυνη καταστρέφει και υποκινεί και τους άλλους. Από το πνεύμα γίνεται όλο το κακό, το μεγαλύτερο, διότι η πηγή του πνεύματος αν είναι μολυσμένη δημιουργεί την φθορά, το πρόωρο γήρας και τον ξαφνικό θάνατο. Διότι αν μέσα μας πνευματικά εισέρχονται στοιχεία φθοράς όπως θυμός, στενοχώρια, ζήλια, πονηρίες κ.λ.π. τότε δεν έχουμε ζωή. Ας τρώμε και τα πιο εκλεκτά φαγητά και ας παίρνουμε τα πιο καλά φάρμακα, δεν ωφελούν, το πρόβλημα είναι στο πνεύμα. Αυτή την πηγή του πνεύματος θα πρέπει να την προσέξουμε ιδιαιτέρως διότι αν μέσα μας πνευματικά εισέρχονται τα στοιχεία της φθοράς (αμαρτία) τότε κινδυνεύουμε να απολεσθούμε και να χάσουμε ότι πολυτιμότερο, την ζωή, η οποία υπάρχει στο σώμα μας. Ο Χριστός είπε ότι ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος το σώμα υμών και ο φθείρων τον ναό του Θεού τούτον θέλει φθείρει ο Θεός. Χρειάζεται να ασχοληθούμε με τον λόγο του Θεού ώστε να φέρουμε το πνεύμα του Θεού μέσα μας. Αυτό όταν γίνει θα ζωοποιηθούμε και θα μάθουμε τον τρόπο προφύλαξης και ζωοποίησης του αγίου σώματος που ο Θεός μας χάρισε. Έχοντας το πνεύμα του Χριστού δυνάμεθα αν συμβεί το κακό χωρίς όμως να προκαλούμε (μην πειράζεις Κύριο και Θεό σου), να αντιμετωπίσουμε θετικά και αποτελεσματικά και την δηλητηρίαση ακόμη όταν αυτή προέλθει από εξωτερικούς παράγοντες όπως νερό, φαγητό, τσίμπημα ή μολυσμένο αέρα. Η Γραφή φανερώνει όλα αυτά που λέω και πολλοί άγιοι της ορθοδόξου πίστεως αναφέρουν τέτοια περιστατικά στους βίους τους, τα οποία συν Χριστό τα νίκησαν. Εύχομαι εις όλους ημάς να φτάσουμε στο πνευματικό αυτό επίπεδο. Ο Θεός αδέρφια μου φρόντισε ώστε ο άνθρωπος να έχει τα αντισώματα και τον κατάλληλο στρατό των κυττάρων, τα οποία όταν ενεργοποιηθούν μέσα μας να παράσχουν άμεση φρουρά στον εσωτερικό μας κόσμο. Η επιστήμη η οποία είναι η στερέωση των καιρών φανερώνει ότι μέσα μας υπάρχει ένας στρατός, ο οποίος υπάρχει ώστε να πολεμά όλα τα μικρόβια που μπορούν να εισέλθουν από υλικούς εξωτερικούς παράγοντες. Όπως ο επίγειος στρατός έχει επίγειους αξιωματικούς και όταν λάβει εντολή βρίσκεται στα πεδία των μαχών έτσι και ο στρατός που ο Θεός έθεσε μέσα μας έχει αξιωματικούς, αυτοί είναι η ζώσα πίστη. Όταν τώρα αυτή η πίστη δεν υπάρχει είναι σαν ο αξιωματικός του επίγειου στρατού να κοιμάται ή να φοβάται να πάει μπροστά ώστε ο στρατός να λάβει δύναμη. Έτσι και ο στρατός του Θεού που έχουμε μέσα μας εάν δεν έχει πίστη, δεν έχει Χριστό φοβάται και ο αξιωματικός κοιμάται. Ο λόγος που έκαναν στρατό και αξιωματικό να κοιμούνται είναι η παχυλότητα του υλιστικού στοιχείου, η λογική του κόσμου και τελευταία τα φάρμακα. Έτσι ο στρατός που ο Θεός έβαλε με αξιωματικούς (το Πνεύμα το Άγιο) κοιμάται και δεν υπακούει στις επιθέσεις του εχθρού με συνέπεια όλο να νικάται. Οι εχθροί λοιπόν, τα (μικρόβια) μπαίνουν μέσα μας και μας υποδουλώνουν. Όταν όμως καλέσουμε τον Χριστό στην ζωή μας τότε δια Πνεύματος Αγίου θα δίνει εντολές ώστε ο στρατός να αρχίσει να γυμνάζεται με τις διάφορες αντιξοότητες ώστε πάντα να είναι σε ετοιμότητα, άλλωστε αυτό τον σκοπό έχουν οι αντιξοότητες, πολλοί όμως δεν τις καταλαβαίνουν και όλο γκρινιάζουν. Όταν ο Χριστός έρθει τότε ο στρατός θα ξυπνήσει διότι δια της πίστεως οι εντολές του Χριστού, της ζωής θα αρχίσουν να ενεργοποιούνται με σκοπό να εργαστούν ώστε να φρουρούν το σώμα μας αλλά και να ζωοποιούν αυτό. Αν ρωτήσετε έναν γιατρό ή διαβάσετε ιατρικά βιβλία θα δείτε ότι μέσα μας έχουμε εργάτες που εργάζονται για την ανοικοδόμηση του ναού του Θεού, σαν να έχουμε εργάτες που όλη την ώρα διορθώνουν το σπίτι μας ώστε ποτέ να μην χαλάει. Έχουμε ακόμα στρατό που αντιπαραθέτει τα όπλα του σε κάθε εισβολέα, μάλιστα είναι ο ισχυρότερος στρατός του κόσμου και όταν ξυπνάει έχουμε τα πάντα. Εύχομαι όλοι να θέσουμε τον στρατό αυτό σε λειτουργία, ο Λόγος του Θεού τον θέτει δια της μετανοίας και του αγιασμού. Ακόμη ο Πατέρας, ο Υιός, το Άγιο Πνεύμα σε συνεργασία με εμάς όταν δώσουμε όμως το δικαίωμα, θα μας βοηθήσουν ώστε το σώμα ημών να το φρουρεί ο Θεός, γένοιτο αμήν. Ο Χριστός είπε, η σαρξ από μόνη της ουκ ωφελεί ουδέν, τα ρήματα που εγώ λαλώ πνεύμα και σοφία είναι. Το ευαγγέλιο ανά χείρας λοιπόν, έτσι και αλλιώς η ζωή μας είναι απρόβλεπτη και μέλλον δεν έχουμε αφού ο θάνατος παραμονεύει. Τι λέτε θα καταφέρουμε να νικήσουμε και να έχουμε τον Χριστό αρχηγό, ώστε να φανεί η δόξα του Θεού στον κόσμο δια του υγιούς και άφθαρτου σώματος. Αυτό είναι άλλωστε το όρος το άγιο όπου θα ρέουν όλα τα έθνη, η ζωή η αιώνιος δια Ιησού Χριστού.

5) ΕΠΙ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΙΑΤΡΕΥΕΣΘΑΙ

Τελευταίο σημείο και πολύ αναγκαίο γιατί όλοι κινδυνεύουμε. Εδώ χρειάζεται ζώσα πίστη. Πίστη ουχί δια της σοφίας των ανθρώπων αλλά δια της δυνάμεως του Θεού. Την πίστη αυτή των επιθέσεων των χειρών πρώτα να την έχουμε δοκιμάσει οι ίδιοι στον εαυτό μας και αφού τα καταφέραμε τότε να κάνουμε επιθέσεις χειρών. Υπάρχει και ένας άλλος τρόπος ώστε να μη χρειαστούμε τις επιθέσεις, αυτός είναι όλοι να εφαρμόζουμε τον Λόγο του Θεού και να πετάξουμε τον εχθρό διάβολο (αμαρτία) μακριά από εμάς τότε το ευαγγέλιο του Χριστού θα μας θεραπεύσει και σε αυτό να τείνουμε όλοι, ώστε όλοι να θεραπευτούμε δι’ αυτού του Αγίου Ευαγγελίου. Η πίστις τώρα όταν είναι μακριά από το άγιο Ευαγγέλιο είναι δια της σοφίας του κόσμου φάρμακα και είναι άνευ αξίας. Ένας άγιος είπε, ήρθανε τα φάρμακα φύγανε τα θαύματα. Και δυστυχώς έχει θεμελιώσει ο άνθρωπος αυτός το οικοδόμημα της λυτρώσεως εις την άμμο. Όταν τώρα κατέλθουν οι ποταμοί και πνεύσουν οι άνεμοι (αρρώστιες ή διάφορες αντιξοότητες) παρασύρεται και εξαφανίζεται. Όταν όμως η πίστις είναι δια της δυνάμεως του Θεού μόνο τότε ο πιστός κτίζει το οικοδόμημά του επί της πέτρας και δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να παρασυρθεί. Η πίστις αυτή παρουσιάζει τα σημεία τα οποία είπαμε ανωτέρω τα εχέγγυα αυτά, τις αποδείξεις με τα έργα τα καλά αλλά και με την δύναμη του Παναγίου Πνεύματος. Η δύναμις της επιθέσεως των χειρών όταν είναι μεγάλο το πρόβλημα υγείας έχει άπειρες δυνάμεις στον άνθρωπο που δέχεται την επίθεση των χειρών από άτομο το οποίο έχει εκλεγεί από τον Θεό, το οποίον φανερώνει ότι είναι του Θεού. Το ότι είναι του Θεού το φανερώνει η μακροχρόνια αφιέρωση που τον διακατέχει και η σταθερή πορεία πολλών χρόνων αφιέρωσης στο να κάνει το θέλημα του Θεού. Το χάρισμα της θεραπείας των επιθέσεων των χειρών ενεργεί τα μέγιστα όταν και ο πιστός πιστεύει ότι αυτός που του επιθέτει τας χείρας είναι σκεύος εκλογής. Τώρα όταν αυτός που πάσχει βρίσκεται στην άκρη του κόσμου και δεν μπορεί να γίνει επίθεση χειρών, μπορεί να θεραπευτεί όταν αυτός που στέλνει την ενέργεια αυτή έχει την πίστη και την ενέργεια της πίστεως. Τα θαύματα του Κυρίου έγιναν με το χέρι του και με τα λόγια του. Ο ίδιος είπε ώστε να μας παροτρύνει και να μας βοηθήσει, ότι εσείς πλειότερα τούτων θέλετε κάμει. Την πίστη αυτή την ζώσα και θαυματουργική την αναπτύσσει η αδιάλειπτη προσευχή, η οποία χρειάζεται πολύ καιρό να αναπτυχτεί. Μάλιστα την αναπτύσσουν στον πιστό οι αντιξοότητες, οι οποίες είναι παραχώρηση Θεού. Παν υιόν παραδέχεται μαστιγόνει και αν είσθε χωρίς παιδεία άρα νόθοι είσθε και ουχί υιοί και τέλος η αυτοσυγκέντρωση. Για να έχουμε το χάρισμα αυτό χρειάζεται να κλέψουμε χρόνο από την καθημερινότητα του κόσμου και να τον αφιερώσουμε στην μελέτη, στην προσευχή και στην εξάπλωση. Η πίστη των θαυμάτων είναι η θύρα δια της οποίας έρχεται ο άνθρωπος εις την βασιλεία του Θεού. Δια πίστεως έρχεται, όταν φυσικά η πίστις έρχεται διά μέσου του Λόγου του Θεού, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να κάμνει έργα αγαθά. Εάν έχουμε αποστολή πρέπει να στηριχθούμε εις την πίστη την οποίαν ελάβαμεν από της αποκάλυψης που ο Θεός δια Πνεύματος Αγίου φανερώνει εις ημάς και από τις επαγγελίες του Χριστού. Οι επαγγελίες δεν εκπληρώνονται αν δεν πιστευτούν. Πρέπει να πάρουμε σταθερά την απόφαση μας και να κάνουμε βεβαία την κλήση ημών, πρέπει να στηρίξουμε εις την πίστη την αποστολή μας και δι’ αυτής να την φέρουμε εις πέρας. Προσοχή, η πίστη μας να είναι δια αγάπης ενεργούμενης. Με πολυχρόνια πίστη λοιπόν και με αγώνα θα θεραπεύουμε τον εαυτόν μας χωρίς φάρμακα και γιατρούς αλλά προσευχόμενοι, ακόμα χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Κατόπιν ίσως λάβουμε και το χάρισμα της επιθέσεως των χειρών. Εύχομαι όλοι να φτάσουμε στο σημείο να θεραπεύουμε τον εαυτόν μας δια πίστεως και κατόπιν να μεταβιβάζουμε αυτή και στους συνανθρώπους μας. Μέχρι να αποκτήσουμε το ιαματικό για να μην κινδυνεύσουμε, όταν έχουμε ένα πρόβλημα υγείας θα αρχίσουμε προσευχή. Το ότι τα καταφέραμε και ότι είμεθα υγιείς θα το επιβεβαιώνει και ο γιατρός, όχι εμείς, προσοχή! Με αγάπη Χριστού, Θωμάς.